Ulga rehabilitacyjna

Pożyczki na leczenie. Potrzebujesz kredytu na leczenie, rehabilitację lub dowolną usługę medyczną? Sprawdź, w których bankach i firmach pożyczkowych znajdziemy najlepsze oferty. Maksymalna kwota to nawet 200 000 zł, a wszystkie formalności załatwimy bez wychodzenia z domu. Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj.

1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności;
2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
3. orzeczenie o niepełnosprawności – w przypadku gdy dana osoba nie ukończyła 16 roku życia;
4. orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 roku.

Ustawa z dnia 26. lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych

Rozdział 6
Podstawa obliczenia i wysokość podatku

Art. 26 / Ust. 1

Podstawę obliczenia podatku […] stanowi dochód […] po odliczeniu kwot:

[6)] wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Art. 26 / Ust. 7b

Wydatki […] podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Do wydatków limitowanych, które zakładają górny próg kwotowy, zalicza się:

1. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność/współwłasność osoby niepełnosprawnej (lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo niepełnosprawne dziecko do 16. roku życia) – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
2. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz
3. osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy
4. inwalidztwa – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
5. utrzymanie psa asystującego – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
6. zakup leków – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł (o ile lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki – stale lub czasowo).

Wydatki nielimitowane (nieograniczone progiem kwotowym):

1. adaptacja i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych – stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
3. zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych niezbędnych rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego);
4. zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych – stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjny, na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub rehabilitacji leczniczej, a także w zakładzie opiekuńczo-leczniczym
6. i pielęgnacyjno-opiekuńczym (wraz z wydatkami za zabiegi rehabilitacyjne);
7. opłacenie kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w przypadku niepełnosprawnych, którzy nie ukończyły 25. roku życia;
8. koszty przejazdów środkami transportu publicznego związane z pobytem, na turnusie rehabilitacyjnym, w którymś z zakładów uzdrowiskowych, a także na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży;
9. odpłatny, lecz konieczny, przewóz niepełnosprawnego na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w karetce transportu sanitarnego, a w przypadku inwalidów z I lub II grupy inwalidztwa – również innymi środkami transportu niż karetka;
10. opieka pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie
11. przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze
12. świadczone dla osób zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
13. opłacenie tłumacza języka migowego.

• orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności;
• decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
• orzeczenie o niepełnosprawności – w przypadku gdy dana osoba nie ukończyła 16 roku życia;
• orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 roku.

1) Ulga podatkowa jest państwową ulgą podatkową dedykowaną osobom niepełnosprawnym lub utrzymującym osobą niepełnosprawną.

2) Podatkowa ulga podatkowa nie posiada stałej stawki. Jej wartość zależy od wielkości wydatków na cele rehabilitacyjne, jakie poniósł podatnik.

3) Podstawą do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej jest niepełnosprawność (własna lub osoby utrzymywanej). By urząd uwzględnił ulgę, przestawić należy odpowiednie zaświadczenie o inwalidztwie.

4) Ulgę odliczyć można tylko w przypadku rozliczania się na podstawie ryczałtu lub skali podatkowej. Podatnicy opłacający podatek liniowy nie mogą skorzystać z tego przywileju.

5) Ulga podatkowa umożliwia odliczenie wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne od postawy opodatkowania (z zależności od formy rozliczania – od dochodu lub przychodu). Dzięki temu zmniejsza się pieniężna wartość rozliczanego z fiskusem podatku.

6) Polskie przepisy prawne określają kompletny katalog wydatków, jakie mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania.

7) Niektóre wydatki mogą zostać odliczone w całości, inne natomiast – jedynie do ustawowo wskazanego progu.

8) Wydatki nie zostaną odliczone od dochodu/przychodu, jeśli wcześniej zostały pokryte z funduszy zewnętrznych (np. Narodowego Funduszu Zdrowia).

9) Jeśli środki z funduszów zewnętrznych częściowo pokryły wydatki rehabilitacyjne, w zeznaniu podatkowym odliczona może zostać tylko część niepokryta.

10) By skarbówka uwzględniła wydatki, koniecznie należy przedstawić imienny dowód zakupu danego towaru lub usługi. Nie musi być to faktura – wystarczy odpowiedni rachunek, umowa lub dowód zapłaty.