Po jakim czasie przedawnia się umowa pożyczki?

Terminy przedawnienia długów zależne są od formy pożyczenia (prywatnie lub w ramach prowadzonej dzialałności gospodarczej) oraz od ustalonej formy spłacania (w całości lub w ratach). Potwierdzeniem zawarcia umowy pożyczki musi być jakiś dokument – umowa pożyczki, dowód wypłaty środków, czy też wypisany kwitek. Bez potwierdzenia umowy trudno bowiem dochodzić wyegzekwowania długu i udowodnić jego przedawnienie.

Od którego dnia liczymy 3 lub 10 lat?

Czas ten liczymy nie od daty zawarcia umowy o pożyczkę, a od dnia będącego ostatecznym terminem spłaty pożyczki. W praktyce najłatwiej zobrazować to na przykładzie: 1 września 2005 roku wzięliśmy pożyczkę 4000 zł i mieliśmy spłacić nasz dług w ciągu 2 lat. Niestety nie udało nam się zapłacić należności w terminie – czyli do 1 września 2007 roku. W związku z tym dopiero od dnia 1 września 2007 roku liczymy lata przedawnienia, w związku z tym jeżeli pożyczka miała związek z działalnością gospodarczą, przedawni się po 1 września 2010 roku, a jeżeli była to pożyczka prywatna, to przedawni się dopiero po 1 września 2017 roku.

W którym dokładnie dniu pożyczka jest przedawniona?

Pożyczka jest już przedawniona w następnym dniu po zakończeniu okresu 3 lub 10 lat. W związku z tym dla wyżej rozpisanego przykładu: pożyczka byłaby przedawniona (niemożliwa do wyegzekwowania) już 2 września odpowiednio 2010 i 2017 roku.

Czy terminy przedłużenia można jeszcze przedłużyć?

Nie, dzień ostatecznego terminu spłaty pożyczki jest jedynym prawnym wyznacznikiem rozpoczęcia liczenia okresu koniecznego do przedawnienia pożyczki.

Co w przypadku, gdy termin spłaty pożyczki nie był wyznaczony?

Jeżeli pożyczający nie określił w dokumencie terminu spłaty, albo jeżeli naszym jedynym dowodem uzyskania pożyczki jest wystawiony “kwitek”, ostateczny termin spłaty liczymy zgodnie z ustawą już na dzień pożyczenia pieniędzy. Bierzemy wtedy pod uwagę hipotetyczną sytuację, w której pożyczający w momencie pożyczenia już upomina się o zwrot środków, a zatem od tego momentu liczymy ostateczny czas spłaty i to od daty wzięcia pożyczki rozpoczynamy liczenie czasu jej przedawnienia.

Co jeżeli termin nie był wyznaczony, ale pożyczający dopominał się o spłatę pożyczki?

Pożyczający, nawet jeśli na piśmie nie ustalił z nami terminu spłaty długu, miał prawo upominać się o należność jeszcze przez kolejne 6 tygodni, ponieważ w takim właśnie czasie powinniśmy zwrócić pożyczkę z nieoznaczonym terminem spłaty. Jeżeli to uczynił, to dopiero od zakończenia tego okresu, możemy liczyć czas liczony do przedawnienia pożyczki.

Jakim typem pożyczki jest pożyczka pozabankowa?

Wszystkie pożyczki udzielane przez instytucje pożyczkowe i banki mają trzyletni okres przedawnienia, ponieważ nie są pożyczkami prywatnymi.

Co w przypadku pożyczki na raty?

Przedawnienie rat liczone jest dla każdej raty osobno – oznacza to, że ostateczny okres spłaty każdej raty liczymy na dzień ustalony na jej spłaty i od tego momentu liczymy czas do przedawnienia spłaty danej raty. Każda rata przedawni się zatem w innym momencie. Przykładowo jeżeli omawianą wyżej pożyczkę w kwocie 4000 zł wzięliśmy 1 września 2005 roku i ustaliliśmy, że będziemy oddawać co pół roku po 1000 zł (zatem całkowity okres spłaty wynosił nadal 2 lata), to pierwsza rata 1000 zł, która miała być zapłacona 1 marca 2006 roku, od tego dnia liczy swój okres do przedawnienia, druga rata liczy go od 1 września 2006 roku, trzecia od 1 marca 2007 roku i ostatnia od 1 września 2007 roku. Oznacza to, że w przypadku pożyczki z trzyletnim okresem przedawnienia, nasze raty będą przedawnione odpowiednio: pierwsza rata – 2 marca 2009 roku, druga rata – 2 września 2009 roku, trzecia rata – 2 marca 2010 roku, a czwarta rata 2 września 2010 roku. Przedawnienie ostatniej raty zajdzie zatem w tym samym terminie, co w przypadku pożyczek nieratalnych.

Terminy przedawnienia długów w Polsce są zależne od formy pożyczki (prywatnej lub związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą) oraz od ustalonej formy spłaty (w całości lub w ratach). Zgodnie z Kodeksem cywilnym, pożyczki związane z działalnością gospodarczą ulegają przedawnieniu po 3 latach, natomiast pożyczki prywatne po 10 latach. Termin przedawnienia liczony jest od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, czyli od ostatecznego terminu spłaty pożyczki. Przykładowo, jeśli pożyczkę wzięto na okres 2 lat, a nie udało się jej spłacić w terminie, okres przedawnienia zacznie biec od dnia następnego po upływie tych 2 lat.

Jeśli termin spłaty nie był wyznaczony w umowie, ale pożyczający domagał się spłaty pożyczki, termin przedawnienia liczony jest od dnia pożyczenia pieniędzy, zakładając, że pożyczający natychmiast domagał się zwrotu środków. W przypadku pożyczek na raty, przedawnienie dotyczy każdej raty osobno, liczony od dnia, który został ustalony na spłatę danej raty. Ostateczny termin przedawnienia każdej raty jest różny, zależnie od daty jej wymagalności. Ważne jest także podkreślenie, że terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez żadne czynności prawne. Termin przedawnienia można jednak przerwać, na przykład poprzez uznanie długu przez dłużnika lub wniesienie pozwu sądowego przed upływem terminu przedawnienia.

Ostatecznie, znając obowiązujące przepisy prawa cywilnego oraz daty związane z pożyczką, można dokładnie określić, kiedy dług ulegnie przedawnieniu, stając się niemożliwym do egzekucji sądowej