Najczęściej komentowane
Sprzedaż zajętej ruchomości
Co do zasady sprzedaż następuje nie wcześniej niż siódmego dnia od daty zajęcia. Wyjątkowo sprzedaż następuje bezpośrednio po zajęciu i oszacowaniu, jeżeli:
- ruchomości ulegają łatwo zepsuciu – wg oceny komornika
- sprawowanie nad nimi dozoru lub ich przechowywanie powodowałoby nadmierne koszty – wg oceny komornika
- zajęto inwentarz żywy, a dłużnik odmówił zgody na przyjęcie go pod dozór.
Ruchomości ulegające łatwemu zepsuciu to głównie owoce, nabiał i przetworzona żywność. Inwentarz żywy to bydło, drób czy trzoda chlewna. Powyższy wyjątek będzie dotyczyć głownie dłużników będących rolnikami bądź przedsiębiorcami działających w branżach związanych z rolnictwem.
W postępowaniu egzekucyjnym wyróżniamy 4 postacie sprzedaży:
1) wolnej ręki
2) przedsiębiorcy, w przypadku, gdy ustawodawca wyraźnie wskazuje, że nabywcą może być tylko i wyłącznie przedsiębiorca
3) "komisowa”
4) licytacja (przetarg ustny).
Powyższa kolejność nie jest przypadkowa. Sprzedaż komisowa jest przedostatnią, a licytacja ostatnią stosowaną formą sprzedaży. Będąc dłużnikiem, powinniśmy dążyć do sytuacji, gdy komornik sprzedaje rzecz z wolnej ręki. Dlaczego ? Ta forma sprzedaży jest „najtańsza” tzn. generuje najmniej kosztów, które to komornik pobierze z sumy uzyskanej ze sprzedaży.
1. Sprzedaż z wolnej ręki
Jeżeli dłużnik wyraził zgodę i jednocześnie ustalił minimalną cenę zbycia, komornik może sprzedać ruchomość z wolnej ręki. Nabywcą może być każdy. Istnieje domniemana zgoda wierzyciela na tę formę sprzedaży. Sprzedaż następuje po 2 tygodniach od dnia oszacowania. Ruchomości nie sprzedane z wolnej ręki, zostają wystawione na sprzedaż w drodze licytacji, chyba że wierzyciel złoży wniosek o sprzedaż komisową.
2. Sprzedaż przedsiębiorcy
a) ruchomości będące przedmiotom obrotu handlowego
Jeżeli dłużnik lub wierzyciel złożyli stosowny wniosek, który komornik uwzględnił, ruchomości zostaną sprzedane przedsiębiorcy po cenach hurtowych. Jeżeli nie można udokumentować cen hurtowych, ruchomości zostaną sprzedane po cenie stanowiącej 75% wartości oszacowanych ruchomości.
Powyższa forma sprzedaży dotyczy głównie dłużników-przedsiębiorców i ruchomości będących środkami obrotowymi, a potencjalnym nabywcą jest konkurencja. Ruchomości niesprzedane przedsiębiorcy zostają wystawione na sprzedaż w drodze licytacji, chyba że wierzyciel złoży wniosek o sprzedaż komisową.
b) ruchomości, których sprzedaż wymaga zezwolenia
Jeżeli sprzedaż zajętej ruchomości wymaga zezwolenia komornik sprzeda ruchomość tylko przedsiębiorcy posiadającemu zezwoleniu, bądź za jego pośrednictwem. Przykładowo, jeżeli komornik zajmie nam whisky, sprzeda alkohol tylko przedsiębiorcy posiadającemu koncesję na obrót produktami alkoholowymi.
Analogicznie cena sprzedaży powinna być równa cenie hurtowej, a jeśli nie można udokumentować ceny hurtowej – 75% wartości oszacowanej przez komornika.
c) ruchomości o wartości historycznej lub artystycznej
Jeżeli komornik uzna, iż zajęta ruchomość przedstawia wartość historyczną lub artystyczną, zobowiązany jest powołać biegłego. Kto może być nabywcą powyższych ruchomości ? Zdania są podzielone, ustawodawca niewątpliwie utrudnił interpretację przepisów.
Naszym zdaniem nabywcą są w pierwszej kolejności biblioteki, archiwa, domy aukcyjne itp., a sprzedaż odbywa się z wolnej ręki. Dopiero w przypadku nieprzyjęcia oferty, komornik może sprzedać ruchomość pozostałym chętnym: z wolnej ręki, poprzez komis na wniosek wierzyciela albo w drodze licytacji.
d) przedmioty ze złota lub platyny
Komornik zobowiązany jest do powołania biegłego do oszacowania wartości ruchomości. Przedmioty użytkowe (zegarki, spinki do krawatów, kolczyki, naszyjniki, pierścionki) może nabyć każdy: z wolnej ręki, poprzez komis na wniosek wierzyciela lub w drodze licytacji. Pozostałe wyroby ze złota i platyny może nabyć tylko przedsiębiorca zajmujący się obrotem lub przerobem metali szlachetnych.
Komornik sprzeda wspomniane wyroby po cenach hurtowych. Jeżeli nie można udokumentować cen hurtowych, ruchomości zostaną sprzedane po cenie stanowiącej 75% wartości oszacowanych ruchomości.
e) pieniądze i inne dewizy
Komornik sprzedaje dewizy bankowi lub przedsiębiorcy zajmującego się kupnem dewiz. Cena sprzedaży nie może być niższa od obowiązujących kursów walut ogłaszanych przez NBP.
3. Sprzedaż komisowa
Wniosek o sprzedaż komisową, który składa wierzyciel, jest wiążący dla komornika. Sprzedać poprzez komis można prawie każdą zajętą ruchomość. Cena wyjściowa jest ustalana w drodze oszacowania. Po okresie miesiąca komisant może obniżyć cenę o 25%. Od ceny sprzedaży potrąca się prowizję dla komisanta. Zajęte ruchomości, nie sprzedane przez komisanta, zostają wystawione na sprzedaż w drodze licytacji.
4. Licytacja
Sprzedaż w drodze licytacji następuje, gdy nie udało się sprzedaż ruchomości z zastosowaniem wyżej wymienionych sposobów. Mnogość przepisów dotyczących licytacji i liczba zapytań z państwa strony na ten temat skłoniły nas do oddzielnego potraktowania licytacji jako formy sprzedaży ruchomości. Zapraszamy do lektury artykułu.
Dodaj komentarz