Ekonomia współdzielenia

Zjawisko to uległo dynamicznemu rozwojowi zaraz po wybuchu kryzysu finansowego z roku 2008. Jego istotna polega na stopniowym odchodzeniu od zasad szeroko rozumianego konsumpcjonizmu na rzecz wzajemnego świadczenia sobie usług przez użytkowników rynku – współużytkowania, współtworzenia i współkupowania przez nich dóbr oraz usług.

Można powiedzieć, iż ekonomia współdzielenia zakłada dzielenie się, pożyczanie i wymienianie się produktami między konsumentami, a właściwie już prosumentami (podmiotami zaangażowanymi we współtworzenie, czyli jednoczesną produkcję i konsumpcję dóbr lub usług). Wszystko to po to, by każdy użytkownik mógł skorzystać współdziałaniu, a co równie istotne – by zwiększyć efektywność wykorzystania zasobów.

Szeroko zakrojona współpraca między użytkownikami rynku ma na celu stopniową likwidację obecnego modelu społeczeństwa konsumpcyjnego i stworzenie świata, w którym każdy może korzystać z dóbr, tak naprawdę ich nie posiadając. Zamiast korzystać z własnego auta, można wybrać się w podróż wraz z innym samotnym kierowcą – w ten sposób obaj użytkownicy złożą się na wspólny przejazd i każdy z nich na tym zyska. Jest to tak zwany carpooling. A zamiast korzystać z hotelu, można przenocować w apartamencie osoby prywatnej – dzięki temu gospodarz zarobi na wynajmie, a Konsument nie przepłaci na spaniu w hotelu.

Tym więc ekonomia współdzielenia ma umocnić więzy międzyludzkie, zbudować w społeczeństwie umiejętność przedsiębiorczej współpracy, a przede wszystkim – zwiększyć efektywność wykorzystywania zasobów i zminimalizować ich marnotrawienie.

Coraz popularniejsza w ostatnich czasach ekonomia współdzielenia znalazła zastosowanie niemal w każdej branży. Ten ekonomiczny model “recyklingu” wszelkich dóbr i usług opiera się na schemacie transakcji “peer to peer”, czyli “równy równemu”, a jego głównym miejscem działania są specjalnie przystosowane platformy internetowe.

Rozwój zjawiska ekonomii współdzielenia ma charakter ekspansywny, co oznacza, iż coraz częściej owe tendencje odnaleźć można niemal we wszystkich branżach. Powyższe przykłady to zaledwie czubek góry lodowej, która swym podłożem sięga niemal do wszelkich dziedzin życia codziennego. Dzięki wtórnemu wykorzystaniu, konsument może poświęcić mniejszą ilość wydawanych środków, a tym samym ograniczyć zaciąganie zobowiązań finansowych, takich jak np. pożyczki na raty.

Ekonomia współdzielenia rozpowszechniła się niemal na całym świecie – i to nie tylko w tych krajach, które należą do nacji wysoko rozwiniętych gospodarczo, lecz także w tych społeczeństwach, które jeszcze nie odkryły nawet konsumpcjonizmu – chociażby w wielu wciąż dzikich plemionach afrykańskich, gdzie współdzielenie się oraz system wymiany towarów funkcjonuje od zarania dziejów.

Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że ekonomia współdzielenia dotarła wszędzie i że w każdej dziedzinie życia znajdziemy tego przykład. Łatwo zresztą zauważyć, że współcześnie zauważana ekonomia współpracy konsumenckiej początki swej genezy zawdzięcza ludziom żyjącym na ziemi nawet kilkanaście lat temu i ich systemowi wzajemnej wymiany towarów oraz usług, który dopiero w VII wieku p.n.e. został zastąpiony monetami, a w IX wieku n.e. także i banknotami.

Polska, jako kraj zaliczony w ostatnich tygodniach do elitarnego grona gospodarek rozwiniętych, może pochwalić się szybkim rozwojem społeczno-gospodarczym coraz bliższym standardom wyznaczonym przez najpotężniejsze światowe mocarstwa.  Jak więc przystało na kraj z takim potencjałem gospodarczym, także i w Polsce dostrzec można dominujące na świecie tendencje antykonsumpcjonistyczne, a dokładniej mówiąc – rozwój ekonomii współdzielenia. Polacy coraz chętniej i śmielej angażują się we współpracę miedzyludzką i coraz częściej korzystają z platform transakcji “peer to peer” (z angielskiego – “równy równemu”). Przykładem mogą być także pożyczki prywatne, które nie są udzielane przez banki.

Wspomnieć należy także o coraz popularniejszych w naszym kraju pchlich targach, programach wymiany starych towarów na nowe czy też zbiórkach nieużywanych rzeczy na cele charytatywne. Można więc śmiało powiedzieć, iż ekonomia współdzielenia dotarła do Polski i że prężnie rozwija się w naszym kraju.