Ile zarabia ratownik medyczny?

Ratownik medyczny może pracować w pogotowiu ratunkowym, prywatnych firmach medycznych oraz być członkiem służb ratunkowych różnych instytucji czy pracować w policji. Sprawdzamy, ile zarabiają ratownicy medyczni.

Ile zarabia ratownik medyczny?

Ratownicy medyczni to najczęściej pierwsze osoby, które pojawiają się na miejscu na którym potrzebna jest pomoc. To oni oceniają stan pacjenta, udzielają pierwszej pomocy i transportują do szpitala. Zakres ich obowiązków jest naprawdę szeroki i może zmieniać się w zależności od sytuacji.

Ratownik medyczny – zarobki

Średnia pensja ratowników medycznych zależy od kilku rzeczy. Wpływ na jej wysokość może mieć na przykład poziom wykształcenia, staż pracy czy miejsce zatrudnienia. Według portali zajmujących się określaniem średnich płac mediana zarobków ratownika medycznego w latach 2017–2018 to ok. 3000 zł brutto. Niejednokrotnie okazuje się jednak, że to wynagrodzenie jest niższe – może wynosić nawet 1800 zł netto.

Kwestie finansowe kształcują się znacznie inaczej, jeśli chodzi o ratowników zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych. W takim przypadku pensja może kształtować się na poziomie 5000 zł brutto i więcej. Co ważne, osoby na umowie kontraktowej mają obowiązek samodzielnie opłacić składki ZUS i księgowość oraz zapewnić sobie odzież do pracy.

Ratownik medyczny – zarobki ze względu na miejsce zamieszkania

Najwięcej mają szansę zarobić ratownicy medyczni z województwa mazowieckiego gdzie zarabiają średnio ok. 3150 złotych netto, zachodniopomorskiego, wielkopolskiego, warmińsko-mazurskiego, pomorskiego, małopolskiego, łódzkiego oraz dolnośląskiego (ok. 2830 złotych netto). Natomiast najmniej z lubelskiego (ok. 2600 złotych netto), podlaskiego (ok. 2540 złotych netto) oraz podkarpackiego (ok. 2530 złotych netto).

Według raportu najwięcej zarabiają ratownicy medyczni z Piaseczna (średnio ok. 4260 złotych netto), Bartoszyc (ok. 3470 złotych netto) oraz Piły (ok. 3380 złotych netto).

Czym zajmuje się ratownik medyczny?

Ratownik medyczny na miejscu zdarzenia lub na wezwanie pacjenta bada podstawowe parametry oraz sprawdza funkcje życiowe pacjenta. Na ich podstawie podejmuje on decyzję o dalszym postępowaniu.

Ratownik medyczny, przyjeżdżając do poszkodowanych za zadanie zabezpieczenie tego miejsca jeśli następuje taka konieczność.  W pierwszej kolejności ocena stan zdrowia osoby, do której został wezwany, układa go w pozycji bezpiecznej oraz udziela pierwszej pomocy. Jeśli istnieje taka konieczność, ratownik medyczny podtrzymuje również funkcje życiowe przed interwencją lekarza.

Dodatkowo, rozporządzenie Ministra Zdrowia określa czynności, które może podjąć ratownik medyczny pod nadzorem lekarza. Będą to: wykonanie intubacji dotchawiczej z użyciem środków zwiotczających, cewnikowanie pęcherza moczowego oraz zakładanie sondy żołądkowej i płukanie żołądka, po zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych.

Jak zostać ratownikiem medycznym?

Ratownik medyczny jest zawodem, do wykonywania którego potrzeba odpowiednich kwalifikacji. Bardzo ważne jest wykształcenie, czyli ukończenie studiów wyższych. Zgodnie z obowiązującym od 2013 roku prawem, należy skończyć conajmniej studia licencjackie, by zdobyć uprawnienia. Przed 2013 rokiem wystarczyło ukończyć szkołę policealną.

Ważne jest również biegłe posługiwanie się językiem polskim. Pomocne może okazać się również znanie jeszcze jednego języka w stopniu komunikatywnym.

Egzamin na ratownika medycznego

Ratownicy medyczni osoby, ktore muszą cechować się dużą odpowiedzialnością. Dlatego ukończenie samej szkoły to nie wszystko. Absolwenci tego kierunku, którzy bedą rozpoczynal studia po roku akademickim 2018/2019, będą musieli po ich ukończeniu odbyć półroczne praktyki, których łączna godzinych to 960, oraz przystąpić do Państwowego Egzaminu z Ratownictwa Medycznego.

Opłata za przystąpienie do egzaminu PERM nie może wynosi więcej niż 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za poprzedni rok w sektorze przedsiębiorstw. W zgłoszeniu do egzaminu należy zawrzec następujące dane:

1. imię (imiona) i nazwisko;
2. datę urodzenia;
3. miejsce urodzenia;
4. numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;
5. obywatelstwo (obywatelstwa);
6. adres do korespondencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i adres poczty elektronicznej oraz numer telefonu, jeżeli posiada;
7. nazwę i adres ukończonej uczelni, numer i datę wydania dyplomu.

Aby złożyć zgłoszenie, należy zarejestrować się w SMK, czyli Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych. Potwierdzenie tożsamości odbywa się przez podpis elektroniczny lub przez profil zaufany ePUAP. Następnym krokiem jest zweryfikowanie uprawnień i złożenie zgłoszenia do PERM.

Kto może zostać ratownikiem medycznym – kwestie formalne

To, kto może zostać ratownikiem medycznym, dokładnie określa ustawa z 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Według art. 10 ust. 1 ratownikiem może zostać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie tego zawodu;

3) wykazuje znajomość języka polskiego w stopniu wystarczającym do wykonywania tego zawodu i złożyła oświadczenie o następującej treści: „Oświadczam, że władam językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego”, z zastrzeżeniem ust. 2;

4) spełnia następujące wymagania:

a) rozpoczęła przed dniem 1 października 2019 r. studia wyższe na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne i uzyskała tytuł zawodowy licencjata lub magistra na tym kierunku (specjalności) lub

b) rozpoczęła po roku akademickim 2018/2019 studia wyższe przygotowujące do wykonywania zawodu ratownika medycznego, prowadzone zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 68 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668), i uzyskała tytuł zawodowy licencjata oraz złożyła z wynikiem pozytywnym Państwowy Egzamin z Ratownictwa Medycznego, zwany dalej „PERM”, lub

c) rozpoczęła przed dniem 1 marca 2013 r. naukę w publicznej szkole policealnej lub niepublicznej szkole policealnej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego ratownik medyczny albo dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie ratownik medyczny, lub

d) posiada dyplom wydany w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzającym tytuł zawodowy ratownik medyczny, i uzyskała prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

e) posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65 oraz z 2018 r. poz. 650).

źródło: Ustawa o Ratownictwie Medycznym

Warto wspomnieć, że oświadczenie wspomniane w pkt 3 nie muszą składać osoby, które ukończyły studia na kierunku lub specjalności ratownictwa medycznego czy szkołę policealną prowadzone w języku polskim.

Plusy i minusy bycia ratownikiem medycznym

Do plusów pracy jako ratownik medyczny można zaliczyć:

1. dość wysokie zarobki,
2. możliwość podejmowania wyzwań,
3. możliwość pomagania innym ludziom,
4. brak monotonii.

Do minusów pracy w zawodzie ratownika medycznego zaliczyć można:

1. dużą odpowiedzialność,
2. pracę w stresujących warunkach.

Podsumowanie

Zadaniem ratownika medycznego, oprócz udzielania czynności ratunkowych, jest odpowiednie przeprowadzenie wywiadu z poszkodowanym, jeśli oczywiście istnieje możliwość przeprowadzenia go. Nie da się ukryć, że konieczna jest do tego komunikatywność i umiejętność porozumienia z pacjentem.

Ratownik musi mieć nerwy na wodzy, trzeźwo oceniać sytuację i stan pacjenta oraz zakres pomocy, jakiej może udzielić. Zdarza się, że jest świadkiem ogromnych tragedii, jednak w każdej sytuacji powinien opanowywać emocje i działać jak najskuteczniej. Ciąży na nim ogromna odpowiedzialność, dlatego ważne, aby był on maksymalnie skoncentrowany na swojej pracy i szybko potrafił podejmować istotne decyzje.