W świetle prawa pełnoprawnym pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Nie ma znaczenia to, czy pracuje ona na cały etat, na 3/4 czy 1/2 – w każdym z tych przypadków przysługiwać jej będą wszelkie przywileje pracownicze. Jednym z nich jest prawo do urlopu wypoczynkowego. W dzisiejszym artykule sprawdzamy, kto może liczyć na przyznanie urlopu wypoczynkowego i jaki jest jego wymiar w roku 2020.
Urlop wypoczynkowy jest jednym z najważniejszych przywilejów, na jakie liczyć mogą wszystkie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę – niezależnie od formy etatu i wymiaru podjętej przez nich pracy. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisanie prawnymi pracownik uzyskuje prawo do skorzystana z płatnego urlopu wypoczynkowego wraz z wykonywaniem swych obowiązków służbowych. Z upływem każdego kolejnego miesiąca pracy naliczane są na rzecz pracownika kolejne dni urlopu, które wykorzystać on może w danym roku.
Co istotne, przywilej urlopu wypoczynkowego jest nieodwołalny i przyznany bezwarunkowo każdej osobie zatrudnionej na etat. W związku z tym pracodawcy muszą liczyć się z tym, że nieudzielenie urlopu i nieprzestrzeganie przepisów w tymże zakresie podlegają karze grzywny.
PODSTAWA PRAWNA
Źródło: Dz.U.2019.0.1040 t.j. – Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
Urlop wypoczynkowy przysługuje każdej osobie, która została zatrudniona na etat – a więc na podstawie umowę o pracę. Przyznanie tego przywileju nie zależy od wymiaru etatu, na jakim dany pracownik zdecydował się wykonywać swe zawodowe obowiązki – przysługuje zarówno osobie pracującej na pół etatu, jak i na 2/3 czy 3/4 (oczywiście w proporcjonalnym wymiarze).
Urlop wypoczynkowy jest więc niezbywalnym prawem każdego pełnoprawnego pracownika, a fakt ten podkreślają odpowiednie przepisy Kodeksu Pracy. Liczba dni, a więc inaczej wymiar urlopu przysługującego danemu pracownikowi, zależy jednak przede wszystkim od stażu pracy i liczby przepracowanych miesięcy kalendarzowych. Więcej na ten temat w kolejnych akapitach tekstu.
Kredytów online – nawet do 300 tysięcy złotych
Pożyczek na dowód – bez zaświadczeń od pracodawcy
Zgodnie z treścią odpowiednich artykułów Kodeksu Pracy każdy pracownik, który po raz pierwszy podejmuje się pracy na etat, stopniowo uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego wraz z upływem każdego miesiąca pracy. PODSTAWA PRAWNA Źródło: Dz.U.2019.0.1040 t.j. – Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy Jak wynika z wyżej przytoczonej podstawy prawnej, świeżo upieczony pracownik etatowy zyskuje prawo do wykorzystania 1/12 wymiaru urlopu wraz z każdym kolejnym przepracowanym miesiącem kalendarzowym. Ułamek ten odpowiada 1,66 dnia urlopu, jaki przysługiwać będzie owemu pracownikowi w kolejnym roku jego pracy. Prawo do urlopu w pierwszym roku pracy narasta więc wprost proporcjonalnie do upływu okresu zatrudnienia, a jego wymiar zwiększa się z każdym przepracowanym miesiącem o 1,66 dnia urlopu. Wymiar urlopu wypoczynkowego, a więc inaczej mówiąc ilość dni przysługujących danemu pracownikowi na wypoczynek, zależy przede wszystkim od stażu pracy i liczby przepracowanych na etacie lat. Zgodnie z przepisami określonymi w Kodeksie pracy, wymiar urlopu wynosi 20 dni w danym roku (jeżeli pracownik zatrudniony jest krócej niż 10 lat) lub 26 dni (jeżeli pracownik wykazuje się ponad 10-letnim stażem pracy). Wymiar urlopu pracownika, który pracuje w niepełnym wymiarze czasu (np. na pół lub na 3/4 etatu), ustalany jest wprost proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Każdy niepełny dzień przyznanego urlopu zaokrągla się zawsze na korzyść pracownika – w górę do pełnego dnia. Co istotne, wszystkie niewykorzystane dni urlopu wypoczynkowego przechodzą na następny rok, lecz muszą być wykorzystane do 30 września owego kolejnego roku kalendarzowego. PODSTAWA PRAWNA § 1. Wymiar urlopu wynosi: Źródło: Dz.U.2019.0.1040 t.j. – Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy Do okresu zatrudnienia zalicza się – oprócz stażu w obecnym miejscu – wszelkie okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w tych pracach, a ani sposób ustania dawnych stosunków pracy. Do okresu pracy wliczany jest także czas pobierania nauki w średniej szkole ogólnokształcącej (do 4 lat), szkole policealnej (do 6 lat) oraz szkole wyższej (do 8 lat). Warto mieć jednak na uwadze, iż okresy nauki nie podlegają sumowaniu, co oznacza, iż warto podać do okresu pracy ten czas pobierania edukacji, jaki jest w naszym przypadku najkorzystniejszy. PODSTAWA PRAWNA Źródło: Dz.U.2019.0.1040 t.j. – Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy Najlepszą cechą urlopu wypoczynkowego, jaki przysługuje każdemu pracownikowi etatowemu po wypracowaniu odpowiedniej liczby miesięcy kalendarzowych, jest fakt otrzymania wynagrodzenia za czas wypoczynku. Wartość wypłaty za czas urlopu jest równa kwocie, jaką dany pracownik otrzymałby, gdyby – zamiast wypoczywać – pracował. Jest to niezwykle pozytywna informacja dla wszystkich pełnoprawnych pracowników w Polsce. Szczegółowe informacje na ten temat znaleźć można w artykule 172. Kodeksu pracy: PODSTAWA PRAWNA § 1. Jeżeli pracodawca na podstawie odrębnych przepisów jest obowiązany objąć pracownika ubezpieczeniem gwarantującym mu otrzymanie świadczenia pieniężnego za czas urlopu, pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie przewidziane w art. 172 lub ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 171 [ekwiwalent za niewykorzystany urlop – przyp. red.]. Źródło: Dz.U.2019.0.1040 t.j. – Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
Najczęściej komentowane
Kredyt online
Pożyczki dla zadłużonych
Pożyczki bez baz
§Art. 153. Nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego
§ 1. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku.
§ 2. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
WYMIAR URLOPU 2020
§Art. 154. Wymiar urlopu wypoczynkowego
1) 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
2) 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
§ 2. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w § 1; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
CO SIĘ WLICZA DO OKRESU PRACY?
Co niezwykle ważne dla wielu z nas, do okresu zatrudnienia wliczane są także lata nauki. Zasada ta obejmuje lata edukacji spędzone w zasadniczych lub równorzędnych szkołach zawodowych (nie więcej jednak niż 3 lata) czy w średnich szkołach zawodowych (także tych dla absolwentów zasadniczych i równorzędnych szkół zawodowych) – do 5 lat.§Art. 155. Wliczanie okresu nauki do oo okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu
§ 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
4) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
5) szkoły policealnej – 6 lat,
6) szkoły wyższej – 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.
§ 2. Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.
WYNAGRODZENIE ZA URLOP WYPOCZYNKOWY
§Art. 172. Wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego
Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy.
Art. 172[1]. świadczenie pieniężne za czas urlopu wypoczynkowego
§ 2. Jeżeli świadczenie pieniężne za czas urlopu, o którym mowa w § 1, jest niższe od wynagrodzenia przewidzianego w art. 172 lub od ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w art. 171, pracodawca jest obowiązany wypłacić pracownikowi kwotę stanowiącą różnicę między tymi należnościami.
Strona wykorzystuje do sprawniejszego działania pliki cookie (tzw. ciasteczka). Więcej informacji znajduje się w polityce prywatności.
Dodaj komentarz