Jak zostać komornikiem?
Praca komornika sądowego kojarzy się głownie z sytuacjami stresogennymi i nie cieszy się społecznym uznaniem. Jest to jednak zawód, który pozwala osiągać dość dobre dochody. Sprawdzamy, kto i jak może zostać komornikiem.
Spis treści:
- Czym zajmuje się komornik sądowy?
- Kto może zostać komornikiem? Wymagania
- Jak zostać komornikiem? Etapy
- Kiedy odbywają się egzaminy komornicze?
- Jak wygląda aplikacja komornicza?
- Jak wygląda asesura komornicza?
- Predyspozycje do zawodu komornika
Czym zajmuje się komornik sądowy?
Pracę komornika sądowego reguluje Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, która określa, że komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym, który działa przy sądzie rejonowym. Jak każdemu funkcjonariuszowi publicznemu, przysługuje mu ochrona prawa karnego. Sprawdź oferty pożyczek bez baz oraz pożyczek dla zadłużonych.
Komornik sądowy zajmuje się wykonywaniem orzeczeń sądowych zarówno w sprawach pieniężnych, jak i niepieniężnych. Do jego zadań należy także zabezpieczenie roszczeń oraz wykonywanie tytułów egzekucyjnych w drodze egzekucji sądowej (zgodnie z odrębnymi przepisami i bez zaopatrywania ich w klauzulę wykonalności). Co ważne, komornik nie może wszcząć postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela bez wyroku sądu. Obowiązki komornika obejmują także sporządzenie protokołu stanu faktycznego jeszcze przed procesem sądowym.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 2 Czynności, zadania i prawa komornika
3. Komornikom powierza się w szczególności następujące zadania:
1) wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach o roszczenia pieniężne i niepieniężne oraz o zabezpieczenie roszczeń;
2) wykonywanie innych tytułów wykonawczych wydanych na podstawie odrębnych przepisów oraz tytułów egzekucyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez zaopatrywania ich w klauzulę wykonalności;
3) sporządzanie protokołu stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego lub przed wydaniem orzeczenia na zarządzenie sądu lub prokuratora.
Dz.U.2017.0.1277 t.j. – Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
Komornik może doręczyć nam (za potwierdzeniem odbioru) zawiadomienie sądowe, zażalenie czy też inne dokumenty. Może też sprawować nadzór nad dobrowolnymi publicznymi licytacjami. Sprawdź oferty pożyczek na dowód oraz pożyczek bez BIK.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 2 Czynności, zadania i prawa komornika
4. Komornik, poza zadaniami określonymi w ust. 3, ma prawo:
1) doręczania zawiadomień sądowych, obwieszczeń, protestów i zażaleń oraz innych dokumentów za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty;
2) na wniosek organizatora licytacji – sprawowania urzędowego nadzoru nad dobrowolnymi publicznymi licytacjami, z przybiciem najniższej lub najwyższej oferty;
3) weryfikowania istnienia i treści tytułów wykonawczych wydanych w postępowaniach elektronicznych.
Dz.U.2017.0.1277 t.j. – Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
Kto może zostać komornikiem? Wymagania
W artykule 10.1 Ustawy o komornikach sądowych określono szczegółowe wymagania, jakie musi spełniać osoba ubiegająca się o pracę na stanowisku komornika.
Wymagania:
- posiadanie polskiego obywatelstwa,
- posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych,
- posiadanie nieposzlakowanej opinii,
- ukończenie 28 lat,
- ukończenie wyższych studiów prawniczych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,
- uzyskanie tytułu magistra prawa (ewentualnie studiów prawniczych uznanych w Polsce),
- posiadanie zdolności psychicznej i fizycznej do wykonywania pracy komornika (orzeczenie lekarza medycyny pracy),
- odbycie aplikacji komorniczej,
- złożenie egzaminu komorniczego,
- praca w charakterze asesora komorniczego przez okres dwóch lat.
Pamiętać należy, że kandydat na komornika nie może być karanym za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub być podejrzanym o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Do listy powyższych wymagań dodać należy, iż jest to zawód nie tylko wymagający odporności psychicznej czy opanowania, ale może być to zajęcie niebezpieczne, gdyż spotyka się ze sprzeciwem (często bardzo gwałtownym) ze strony dłużnika czy też jego rodziny.
Jak zostać komornikiem? Etapy
1. Pierwszy etap to przystąpienie do egzaminu konkursowego.
Egzamin organizowany jest co roku. Aby do niego przystąpić, trzeba złożyć następujące dokumenty:
- głoszenie o przystąpienie do egzaminu konkursowego,
- dwa zdjęcia,
- odpis aktu urodzenia,
- życiorys,
- dokumenty potwierdzające ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznawanych w kraju,
- zaświadczenie o stanie zdrowia,
- zaświadczenie o niekaralności,
- dowód uiszczenia opłaty egzaminacyjnej.
Egzamin konkursowy to test, w którym trzeba pozytywnie odpowiedzieć na 90 ze 150 pytań z zakresu różnych dziedzin prawa (prawo cywilne, administracyjne, konstytucyjne, finansowe, spółek handlowych itd.) oraz ustroju sądów i samorządu komorniczego. Sprawdź oferty pożyczek na raty oraz pożyczek pozabankowych.
Komisję egzaminacyjną powołuje się raz na dwa lata i wyznacza jej przewodniczącego.
Komisja składa się z siedmiu osób:
- sędziowie sądu apelacyjnego lub okręgowego (w sumie 4 osoby),
- przedstawiciele delegowani przez krajową Radę Komorniczą (2 osoby),
- pracownik naukowy o tytule naukowym nie niższym niż doktor habilitowany nauk prawnych (1 osoba).
2. Kolejny etap to odbycie aplikacji komorniczej, w trakcie której aplikanci szkolą się pod opieką komornika – patrona. Aplikacja komornicza trwa 2 lata.
3. Następny etap to egzamin komorniczy, który zdaje się po 2 latach aplikacji.
4. Ostatni etap to przepracowanie dwóch lat jako asesor komorniczy.
Zaznaczmy, iż istnieją odstępstwa od tej procedury. Sędziowie, prokuratorzy, adwokaci, radcowie prawni, notariusze oraz osoby, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską, adwokacką, radcowską lub notarialną, a także osoby posiadające stopień naukowy doktora nauk prawnych – zwolnieni są od wyżej wymienionych wymagań.
Kiedy odbywają się egzaminy komornicze?
Termin egzaminu konkursowego na aplikację komorniczą wyznacza Minister Sprawiedliwości.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 29d. Ogłoszenie o egzaminie konkursowym, zgłoszenie o przystąpieniu do egzaminu
1. Minister Sprawiedliwości zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku ogłoszenie o egzaminie konkursowym, w którym wskazuje:
1) termin przeprowadzenia egzaminu konkursowego;
2) termin, do którego należy złożyć zgłoszenie o przystąpieniu do egzaminu konkursowego, zwane dalej „zgłoszeniem”, nie późniejszy niż przypadający na 50 dzień przed datą rozpoczęcia egzaminu konkursowego;
3) siedziby i adresy komisji egzaminacyjnych, do których należy składać zgłoszenia;
4) wysokość opłaty konkursowej oraz numer rachunku, na który należy dokonać wpłaty.
Dz.U.2017.0.1277 t.j. – Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
Jak wygląda aplikacja komornicza?
Aplikacja komornicza trwa dwa lata i polega na zapoznaniu aplikanta z pracą komorniczą. Rozpoczyna się w pierwszy poniedziałek po dniu 1 stycznia i trwa do 31 grudnia. Przewidziana jest przerwa w zajęciach seminaryjnych – od 1 lipca do 30 września. Zajęcia odbywają się co najmniej raz w tygodniu w wymiarze od sześciu do ośmiu godzin lekcyjnych.
Aplikację odbywa się u komornika wskazanego przez radę izby komorniczej i jest ona odpłatna (opłatę roczną pokrywa się z opłat aplikantów i nie może być ona wyższa niż czterokrotność minimalnego wynagrodzenia. Warunki odbywania aplikacji określone są w umowie o pracę zawartej z komornikiem.
Część 1 – zajęcia seminaryjne, podczas których omawia się:
- najważniejsze przepisy prawa cywilnego materialnego i procesowego (ze zwróceniem uwagi na postępowanie egzekucyjne),
- prawo i postępowanie administracyjne (ze zwróceniem uwagi na egzekucje administracyjne),
- najważniejsze przepisy prawa gospodarczego i prawa spółek handlowych,
- najistotniejsze kwestie dotyczące prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, prawa rodzinnego,
- kluczowe zagadnienia z prawa finansowego (prawo bankowe i podatkowe),
- elementy prawa europejskiego i prawa prywatnego międzynarodowego,
- przepisy, które dotyczą samorządu komorniczego, sądownictwa, a także organów kontroli państwowej i ochrony prawa.
Część 2 – praktyki:
Aplikant zapoznaje się z całokształtem pracy komorniczej i przygotowuje projekty dokumentów. Komornik, u którego aplikant odbywa praktykę, sporządza co roku opinię o aplikancie, która jest przekazywana właściwej radzie izby komorniczej i która jest dołączana do akt osobowych aplikanta, prowadzonych przez radę izby komorniczej.
Po zakończeniu nauki aplikanci przystępują do egzaminu komorniczego. Składa się on z czterech części, podzielonych na 3 dni egzaminacyjne.
Jeśli dana osoba zda egzamin, musi przepracować co najmniej 2 lata w charakterze asesora komorniczego. Wtedy może ubiegać się o etat komornika. Sprawdź również ranking pożyczek z komornikiem.
Jak wygląda asesura komornicza?
Asesura komornicza trwa 2 lata i w tym czasie asesorowi powierza się pełnienie obowiązków komornika. Asesor wykonuje – pod kontrolą komornika – konkretne zadania zlecone przez komornika.
Asesor może:
- przeprowadzać egzekucje komornicze w sprawach o świadczenie pieniężne,
- przeprowadzać egzekucje komornicze w sprawach o zabezpieczenie roszczenia pieniężnego.
Asesorowi nie wolno:
- samodzielnie wykonywać eksmisji,
- występować o orzeczenie o zastosowaniu środków przymusu.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 33. Zlecenie asesorowi komorniczemu przeprowadzenie egzekucji
2. Komornik może zlecić asesorowi komorniczemu także dokonanie określonych czynności w innych sprawach, z wyłączeniem:
1) sprzedaży oraz wydania wierzycielowi ruchomości o wartości przekraczającej kwotę, o której mowa w ust. 1;
2) wykonania opróżnienia lokalu, pomieszczenia, gruntu lub przedsiębiorstwa;
3) wykonania orzeczenia o zastosowaniu środków przymusu;
4) ustalenia wysokości kosztów egzekucyjnych w sprawach o roszczenia niepieniężne oraz o roszczenia pieniężne przekraczające kwotę, o której mowa w ust. 1;
5) sporządzenia planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji, o ile suma ta przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1;
6) wydawania decyzji i podpisywania dokumentów dotyczących depozytu.
Dz.U.2017.0.1277 t.j. – Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
Predyspozycje do zawodu komornika
Ukończenie studiów i asesury wcale nie musi oznaczać, iż dana osoba poradzi sobie jako komornik. Tu potrzeba bowiem ogromnej odporności na stres i działanie pod presją. Codzienne zmierzenie się z ogromem ludzkiego nieszczęścia i sytuacjami zastanymi w domu dłużnika mogą odciskać na człowieku piętno. Tu potrzebna jest siła psychiczna i opanowanie. Nie każdy dysponuje takim zestawem. Funkcjonowanie w niezwykle konfliktowych relacjach z dłużnikami i – nierzadko ich rodzinami to bardzo stresogenne sytuacje. Mimo ustalonego czasu i planu, według którego powinien działać komornik, w życiu zdarzają się różne sytuacje.
Komornik musi być też przygotowany na niebezpieczne sytuacje, agresję ze strony dłużników. Wtedy potrzeba odwagi i pewności siebie. Z drugiej strony bywają sytuacje wzruszające, kiedy pomimo empatii, należy działać zgodnie z wytycznymi. Zawód ten jest więc niezwykle trudny i wymaga kompilacji wiedzy, dyplomacji i odporności.
Wszystkie komentarze
[email protected] 729978261
Dodaj komentarz