Mity na temat kredytu hipotecznego

W dzisiejszych czasach mało kogo stać na kupienie mieszkania czy wybudowanie własnego domu za gotówkę. Ceny rynkowe są najwyższe od lat, a starsze pokolenia nie mogą się nadziwić, jak to możliwe, że w ciągu raptem dwóch czy trzech dekad nieruchomości zdrożały nawet 4-krotnie. Wzrost cen nie oznacza jednak, iż przeciętny Polak powinien raz na zawsze zapomnieć o własnym „m2” – wszak obecny rynek oferuje w tym zakresie szereg „pomocy”. 

Rozwiązaniem, z jakiego korzysta coraz więcej polskich konsumentów marzących o mieszkaniu na własnym, jest kredyt hipoteczny. Dla zobrazowania w 2018 roku udzielono blisko aż 211 tysięcy kredytów hipotecznych. Przeciętna wysokość każdego z nich wynosiła 257 562 PLN (to o 66 tysięcy złotych więcej niż wskazywały dane z 2017 roku!). Można pokusić się o stwierdzenie, że kredyty hipoteczne schodzą dziś jak świeże bułeczki – w końcu dla wielu z nas są jedynym sposobem na osiągnięcie swych mieszkaniowych marzeń.

Warto jednak zauważyć, iż choć rynek kredytów hipotecznych cieszy się dziś tak ogromnym zainteresowaniem, wciąż powszechnie można się spotkać z utartymi i od lat powtarzanymi mitami dotyczącymi tychże zobowiązań.

Mity na temat kredytu hipotecznego

W niniejszym artykule postaramy się obalić nieprawdziwe informacje na temat kredytów mieszkaniowych. Wskażemy także najważniejsze wskazówki służące przy staraniu się o własny kredyt na dom.

Mit dotyczący ogromnych kosztów kredytu hipotecznego to jedna z najcześciej i najżywiej powtarzanych plotek na rynku bankowym. W rzeczywistości jednak kredyty udzielane za zakup lub budowę własnego „m2” są najtańszymi produktami finansowymi, na jakie polscy konsumenci mogą liczyć. Wszystko dlatego, że kredyty udzielane na cele mieszkaniowe są zabezpieczone hipoteką – dzięki temu bank ma niejako „gwarancję” odzyskania środków pieniężnych wypłaconych na rzecz kredytobiorcy. Dowiedz się, jak otrzymać kredyt na działkę budowlaną.

By zobrazować różnicę w cenach poszczególnych produktów bankowych, warto posłużyć się prostymi przykładami. Standardowy wskaźnik RRSO dla krótkoterminowych pożyczek bankowych wynosi od 9% do 12% (w zależności od okresu spłaty). Kredyty gotówkowe udzielane na kilka, kilkanaście czy kilkadziesiąt lat są jeszcze korzystniejsze – wysokość ich RRSO waha się od 6% do 8%. Natomiast w przypadku kredytów hipotecznych wskaźnik Rzeczywistej Rocznej Stopy Oprocentowania sięga od 3,2% do 5%. Niewiele, prawda?

Oczywiście biorąc pod uwagę sam fakt tego, ile kwotowo, a nie procentowo, wyniosą nas odsetki, rzeczywiście może się wydawać, iż kredyt hipoteczny jest najdroższym zobowiązaniem na rynku. Warto jednak pamiętać, że koszty kredytu hipotecznego są spore, dlatego że suma, jaką pożyczamy od banku, jest duża. Cieżko porównać 12 000 złotych kosztów kredytu hipotecznego zaciągniętego na 300 000 złotych z 100 złotymi spłaconych odsetek w przypadku pożyczki udzielonej w kwocie 1 000 złotych. 

W tej kwestii sprawa jest bardzo prosta: jeśli chcesz wziąć kredyt na dom, musisz posiadać odłożone środki, czyli tak zwany wkład własny. Jeśli nie posiadasz żadnych dóbr, które mogłyby zostać wliczone jako wkład na poczet inwestycji, niestety nie otrzymasz kredytu hipotecznego. Wynika to z prostych mechanizmów oceny ryzyka inwestycyjnego banku: klient, który przeznaczył na poczet zakupu nieruchomości własne środki pieniężne, jest bardziej zmobilizowany do tego, by regularnie spłacać zobowiązanie. 

Wkład własny nie jest oczywiście instrumentem, który od zawsze był bezwględnie wymagany przez banki chcące udzielić kredytu hipotecznego. Wszystko zaczęło się w 2014 roku, kiedy to Komisja Nadzoru Finansowego wydała oficjalne wytyczne dotyczące minimalnego wkładu własnego przy kredytach mieszkaniowych. Mowa o dokumencie nazwanym Rekomendacja S. Początkowo wymagany wkład własny wynosił conajmniej 5% całej kwoty inwestycji. Obecnie, w 2019 roku, minimalny wkład kredytobiorcy to 20%. 

Choć wymóg uiszczenia na poczet kredytu conajmniej 20% wkładu własnego jest obowiązujący, warto zauważyć, iż w wielu polskich bankach wciąż dostępne są oferty na zakup nieruchomości przy minimalnym wkładzie własnym wynoszącym 10% – o ile kwota brakująca do tzw. „bezpiecznego pułapu” zostanie dodatkowo doubezpieczona. Mimo wszystko jednak żaden współczesny bank nie udzieli kredytu hipotecznego komuś, kto nie ma do zaoferowania jakiegokolwiek wkładu własnego. Byłoby to zbyt ryzykowne. 

– nic bardziej mylnego! Banki nie umożliwiają wniesienia na poczet kredytu hipotecznego wkładu, który pochodziłby z kredytu gotówkowego. Dlaczego? Po pierwsze sam fakt posiadania kredytu gotówkowego znacząco obniża naszą zdolność kredytową. Po drugie pieniądze, które de facto nie pochodzą od nas, lecz od banku, nie zabezpieczą kolejnego kredytu. Mówiąc prościej: nic nas nie mobilizuje do spłaty zobowiązania. Nie będziemy mieć wiele do stracenia.

Warto w tym miejscu dodać, iż wkładem własnym nie musi być oczywiście gotówka. Wnioskodawcy starający się o kredyt na przykład na budowę domu nie muszą zachodzić w głowę, jak – inaczej niż dzięki kredytowi gotówkowemu – pozyskać pieniądze na wkład własny. Mogą oni bowiem użyć innych dóbr materialnych, które zostaną wliczone na poczet wkładu własnego i tym samym zabezpieczą spłatę zobowiązania w oczach analityków bankowych.  Sprawdź, czy warto brać kredyt gotówkowy na wkład własny.

W przypadku budowy domu wkładem uznanym za odpowiedni przez bank może być na przykład własna działka budowlana czy też wartość wykonanych przez klienta prac budowlanych. Wymagany wkład własny można przedstawić również w formie dodatkowego zabezpieczenia na innej nieruchomości czy też jako wkład na książeczce mieszkaniowej. Opcje są różne, a jedyne o czym należy pamiętać, to fakt, że wkład własny musi zostać okazany, a jego suma nie może pochodzić z kredytu gotówkowego.

To dosyć często spotykana sytuacja wśród doradców kredytowych: do banku przychodzi klient, który ogłasza, iż chciałby zaciągnąć kredyt na zakup nieruchomość w ramach prezentu dla świeżo poślubionego współmałżonka. Niestety, pracownik banku, nawet mimo szczerej chęci pomocy w realizacji tak pięknych planów, musi odmówić rozpatrzenia wniosku. Dlaczego? Bo im większy kredyt, tym większa szansa na konieczność okazania zgody współmałżonka. A kredyty hipoteczne są zwykle największymi zobowiązaniami.

Większość banków ustala maksymalne progi kwotowe „kredytów bez zgody małżonka” i stosuje je jednakowo dla wszystkich kredytobiorców. Zazwyczaj są to sumy bliskie 20 000 złotych. Niektóre banki indywidualnie pod chodzą do tego typu kwestii – oceniają zdolność kredytową wnioskodawcy i dopiero wtedy stwierdzają, czy można udzielić mu danego finansowania bez zgody małżonka. Tak czy inaczej w przypadku chęci zaciągnięcia kredytu hipotecznego bez wiedzy małżonka decyzja banku jest zawsze odmowna. 

Dlaczego banki odmawiają przyznania kredytu tylko jednemu z małżonków, bez zgody drugiego? Cóż, przepisy prawne pozwalają na tego typu aktywności. W końcu w małżeństwie wszystko jest wspólne (chyba że partnerzy podpisali stosowną intercyzę, czyli mają rozdzielność majątkową). Wobec tego kredytodawca nie ma „swoich” pieniędzy i „swojej” zdolności, lecz pieniądze i zdolność finansową małżeństwa. A ewentualnym opóźnieniem w spłacie zobowiązania naraziłby on partnera na konsekwencje.

Mimo wszelkich zapewnień pracowników banku, którym – o czym warto pamiętać – po prostu zależy przychylności klienta, promesa nie jest tym samym co gwarancja kredytu. Choć z założenia promesa powinna gwarantować nam przyznanie kredytu hipotecznego na daną sumę, w praktyce bankowej stosunkowo często zdarzają się przypadki, gdy dokument ten okazuje się być niewiążący. Nie wynika to oczywiście ze złośliwości banku, lecz konkretnych czynników, takich jak:

Niestety zaufanie promesie bankowej może okazać się wyjątkowo przykre – nie tylko dla sprzedawcy nieruchomości, który zażądał potwierdzenia zdolności kredytowej przez kupca, lecz także dla klienta który wierząc, iż bank przyzna mu kredyt hipoteczny, wpłacił na poczet inwestycji bezzwrotny zadatek. Warto więc zapamiętać: stuprocentową pewność co do przyznania nam kredytu mieszkaniowego przez bank daje jedynie pozytywna decyzja kredytowa. Sprawdź natomiast, czym jest promesa kredytowa.

Na pytanie, czy bardziej opłaca się skorzystać z wariantu spłaty zobowiązania z ratami równymi, czy też z ratami malejącymi, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko to zależy bowiem od indywidualnych warunków oferty (wystarczy podliczyć całkowite koszty obu wariantów, by wiedzieć, która opcja będzie tańsza), a co gorsza – od stopy bazowej kredytu, która w każdej chwili może ulec zmianie na mocy regulacji ogólnorynkowych. Na drugi czynnik nie mamy jednak najmniejszego wpływu.

Mimo wielu niejednoznaczności dotyczących wyższych kosztów kredytu z ratami równymi lub malejącymi, zwykle da się zauważyć pewną zależność. Mianowicie w większości zbadanych przez nas przypadków tańszą opcją okazuje się być kredyt z ratami malejącymi – czyli ten wariant, w przypadku którego kredytobiorca najpierw opłaca spore raty, a wraz z upływem czasu ich wysokość staje się coraz niższa. 

Ta kalkulacja wynika z jednego prostego powodu: bankom bardziej opłaca się sprzedawać kredyty z ratami malejącymi, dlatego czynią je nieco korzystniejszymi dla kredytobiorców. Wariant kredytu z ratami malejącymi jest o tyle lepszy dla banków, że kredytobiorca w szybszym czasie opłaci większą część odsetek (pierwsze raty mają większą część odsetkową). W ten sposób bank szybciej zgromadzi zysk z transakcji, a w przypadku wcześniejszej spłaty zobowiązania przez kredytobiorcę nie pozostanie od straty. Sprawdź, jak jest zbudowana rata kredytu, w naszym artykule poświęconym ratom annuitetowym.

To prawda, że jeszcze do niedawna rynek bankowy w Polsce niemal całkowicie zdominowany był przez oferty kredytów hipotecznych ze zmiennym oprocentowaniem. Gwoli wyjaśnienia, wysokość rat w przypadku takich kredytów zmienia się wraz z obowiązującymi na rynku stopami bazowymi (w przypadku kredytów złotówkowych – z WIBOR-em). Nie dla wszystkich klientów taki stan rzeczy był korzystny. Kredytobiorcy nie czuli się pewnie, wiedząc, że w każdej chwili oprocentowanie może ulec zmianie. 

O zmianę takowego stanu rzeczy od dłuższego czasu zabiegała nie tylko Komisja Nadzoru Finansowego, lecz również Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Eksperci byli zdania, że wprowadzenie kredytów hipotecznych o stałej stopie mogłoby zagwarantować Klientom większą stabilizację finansową, a co za tym idzie – większe poczucie bezpieczeństwa. I rzeczywiście – ku zadowoleniu wielu klientów część banków polskich wprowadziła w życie możliwość zaciągnięcia kredytu hipotecznego ze stałą stopą.

Być może wraz z biegiem czasu kolejne banki komercyjne także zdecydują się na wprowadzenie do swej oferty kredytów hipotecznych ze stałym oprocentowaniem. Zdania co do słuszności takiego rozwiązania są różne, jednak jak wiemy z oficjalnych doniesień, Komisja Nadzoru Finansowego pracuje nad nowelizacją wytycznych bankowych, po wejściu których w życie każdy bank oferujący kredyt hipoteczny będzie musiał wprowadzić wariant ze stałym oprocentowaniem.

Pod koniec lipca 2017 roku weszła w życie ustawa o kredycie hipotecznym, która określiła w swej treści zasady wcześniejszej spłaty zobowiązania hipotecznego. Akt prawny zakłada, że Klient ma możliwość spłacenia większej (niż przewidywana przez bank) części lub nawet całości długu przed terminem ustalonym w umowie kredytowej. Co równie istotne, dla wielu kredytobiorców wcześniejsza spłata kredytu hipotecznego może okazać się korzystna. Jak czytamy bowiem w ustawie:

Dokonując wcześniejszej spłaty kredytu hipotecznego, zwolnieni jesteśmy z obowiązku opłacenia części odsetkowych wszystkich nadpłacanych rat zobowiązania. Oznacza to, że dokonując spłaty przed ostatecznym terminem wskazanym w harmonogramie, oszczędzamy sporą kwotę gotówki, która pierwotnie miała trafić w ręce banku. Taki rozwiązanie okaże się szczególnie korzystne, jeśli bank nie naliczy nam prowizji za wcześniejszą spłatę. A na mocy nowych przepisów banki mają w ten kwestii ograniczone możliwości.

Nowe prawo hipoteczne przewiduje, że przypadku kredytów ze zmienną stopą procentową (których na obecnym rynku jest najwięcej) rekompensata za wcześniejszą spłatę będzie można zostać pobrana przez bank tylko w pierwszych trzech latach trwania umowy. Co więcej, nie będzie mogła być ona wyższa niż 3% wartości pozostałej do spłacenia kwoty. W przypadku kredytów ze stałym oprocentowaniem prowizja może zostać pobrana niezależnie od chwili dokonania spłaty – lecz kredytów o stałej stopie procentowej jest niewiele.

Sprawa wykończenia domu, jaki budowany był ze środków pochodzących z kredytu, jest jedną z najsilniej spędzających sen z oczu kwestii wśród świeżo upieczonych kredytobiorców. Niestety wykończenie remontu, urządzenie ogrodu czy zakupienie mebli w przypadku kredytu na budowę nie jest tak łatwym zadaniem, jakbyśmy mogli się tego spodziewać. W końcu kredyt na budowę – jak sama nazwa wskazuje – został zaciągnięty na budowę i na nic więcej. Z tego powodu banki mogą przysparzać problemów.

Jeśli chcemy, by kredyt zaciągnięty w banku posłużył nam także na wykończenie całego lokum (wraz z zakupem niezbędnych urządzeń AGD i mebli), powinniśmy już na samym początku całego procesu kredytowego poinformować o tym doradcę kredytowego. W przeciwnym wypadku możemy spotkać się ze sporymi problemami, w tym także z karami finansowymi i zerwaniem umowy przez bank. Oczywiście nie każdy bank udziela kredytów hipotecznych także na wykończenie nieruchomości. Warto poszukać takiej instytucji. 

Jeśli bank zgodzi się przyznać nam kredyt hipoteczny (nie kredyt na budowę domu!) na kilka różnych celów – postawienie budynku, wykończenie domu, urządzenie ogrodu i wyposażenie nieruchomości w meble – najpewniej finansowanie zostanie udzielone w postaci transz. Oznacza to, że bank wypłacać nam będzie poszczególne tury pieniężne na realizację kolejnych etapów inwestycji. A wszystko to w oparciu o pełną dokumentacje i rachunki – można dostać zawrotu głowy od papierkowych szczegółów i formalności.

Nic bardziej mylnego. Nadrzędna zasada w przypadku zwiększaniu kapitału kredytu hipotecznego jest następująca: podniesienie kwoty kredytu możliwe jest wyłącznie dla pierwotnego celu kredytowego. Oznacza to, że jeśli zaciągnęliśmy kredyt na budowę domu, możemy poprosić do dokapitalizowanie naszego kredytu w związku ze zwiększeniem kosztów budowy. Nie możemy natomiast wykorzystać tych środków na zakup mebli czy sprzętu RTV. 

Jeśli potrzebujemy dodatkowych środków na sfinansowanie innych potrzeb, niż te wynikające z pierwotnej umowy kredytowej, powinniśmy zaciągnąć nowy, odrębny kredyt. Przykładowo: kredyt na remont z zabezpieczeniem w postaci hipoteki. Warto jednak pamiętać, iż każde kolejne zobowiązanie zmniejsza naszą zdolność kredytową. Dlatego może zdarzyć się tak, że bank odmówi nam przyznania kredytu na remont

Jeszcze innym sposobem na zyskanie środków umożliwiających dokonanie remontu czy wykończenie domu jest refinansowanie kredytu. Rozwiązanie to polega na zaciągnięciu nowego kredytu, jakim pokryjemy pierwotny kredyt hipoteczny + inne koszty, na które potrzebujemy dodatkowych środków. Może to być remont mieszkania, wykończenie ogrodu czy zakup mebli. Dzięki udzielonemu refinansowaniu spłacimy pierwotne zadłużenie hipoteczne i zyskamy dodatkowe środki na remont. 

Jest to jeden z najbardziej utartych i powtarzanych głównie przez starsze pokolenia mitów. Oczywiście tyle jest w nim prawdy, co w większości legend – źdźbło. To prawda, że w przypadku kredytu hipotecznego bank ustanawia na naszej nieruchomości hipotekę umowną. Prawdą jest także to, że w razie niepowodzenia spłaty kredytu wierzyciel (czyli bank) ma pełne prawo zaspokojenia swych roszczeń z tej nieruchomości. Jednak w żadnym wypadku hipoteka nie jest tym samym co własność. 

Właścicielem nieruchomości jest ta osoba, która wzięła kredyt na jej budowę lub która kupiła ją dzięki kredytowi mieszkaniowemu. W księdze wieczystej – najważniejszym dokumencie potwierdzającym stan prawny nieruchomości – to właśnie kredytobiorca będzie widniał jako właściciel. Posiadając ten tytuł, kredytobiorca będzie mógł w pełni dysponować nieruchomością (sprzedać ją, wynająć, przepisać na inną osobę itp.), niezależnie od tego, że bank posiada zabezpieczenie hipoteczne. Grunt, by spłacać kredyt.

Bank będąc jedynie wierzycielem, posiada ograniczone prawo rzeczowe do nieruchomości w postaci hipoteki. Nie jest on jednak właścicielem mieszkania czy domu, a już na pewno nie posiada wyłącznego prawa do jego sprzedaży czy wynajmu w dowolnym momencie spłacanie przez nas kredytu. Dopóki regularnie i terminowo zwracamy należność kredytową, dopóty nikt nie ma prawa odebrać nam majątku w postaci posiadanej przez nas nieruchomości. Kwestię tę potwierdza Kodeks cywilny i szereg orzeczeń sądowych.

W tej kwestii zdania są podzielone, lecz to co pewne, to fakt, iż nie zawsze zaciągnięcie kredytu na rodziców jest korzystnym rozwiązaniem. Oczywiście prawdą jest, że rodzice, którzy zarabiają lepiej od swoich dzieci, mają bogatszą historię kredytową i stabilniejszą pozycję jako klienta, mogą liczyć na łagodniejsze przebrnięcie przez etap analizy kredytowej i zyskanie dogodniejszych warunków spłaty zobowiązania. Jednak nie zawsze zdolność i wiarygodność kredytowa wystarczają. 

To, co równie istotne w przypadku starania się o kredyt hipoteczny na kilkanaście czy kilkadziesiąt lat, to wiek kredytobiorcy. Jeśli rodzic ma 45-50 lat, bez problemu dostanie kredyt z około 20-letnim okresem spłaty. Jeśli jednak jego wiek przekracza 50 czy 55 lat, dopuszczalny okres spłaty będzie musiał zostać skrócony – a to negatywnie wpłynie na wysokość poszczególnych rat kredytu. Staną się one wyższe – być może na tyle wysokie, że bank odmówi przyznania kredytu ze względu na brak miesięcznej zdolności do spłaty.

Skąd wynika ten problem? Z jednego z bankowych mechanizmów oceny ryzyka inwestycyjnego, jakim jest maksymalny wiek kredytobiorcy. W języku bankowym maksymalny wiek określa liczbę lat, jaką konsument powinien osiągnąć w chwili dokonywania ostatniej spłaty kredytu – lecz nie wcześniej. Przeciętna liczba lat wskazywana przez banki jako maksymalny wiek kredytobiorcy to 70. Niektóre banki podnoszą ten próg w górę pod warunkiem wykupienia dodatkowego ubezpieczenia. 

Banki w Polsce różnią się od siebie polityką, zasadami, a także wymaganiami, które są konieczne przy staraniu się o kredyt hipoteczny. Przy składaniu wniosku, banki sprawdzają dokładnie wiele czynników, które mogą przełożyć się na późniejszą spłatę udzielonego kredytu hipotecznego. Kredytobiorca jest analizowany między innymi pod kątem wysokości swojego wynagrodzenia, regularności wpływów na konto bankowe i miesięcznych wydatków. Sprawdzane są również kwestie takie jak liczb osób na utrzymaniu potencjalnego kredytobiorcy, jego wiek oraz forma zatrudnienia.

Jeżeli nasz wniosek o kredyt hipoteczny został odrzucony, nie musi oznaczać to wystąpienia identycznej sytuacji w innym banku. Podobnie jest w przypadku innych kredytów takich jak kredyt gotówkowy. Znaczy to, że mimo odrzucenia wniosku przez jeden bank, nadal mamy szansę na otrzymanie kredytu w innym banku.

Zatrudnienie, które opiera się na umowie o pracę będzie zdecydowanie większym zabezpieczeniem dla banku. Z tego powodu może wydawać się to jedyną akceptowalną przez banki formą potwierdzenia naszego zatrudnienia. Te obawy są bezpodstawne. Aby otrzymać kredyt hipoteczny nie musimy posiadać umowy o pracę. Osoba zatrudniona na czas nieokreślony także ma szansę na przyznanie kredytu hipotecznego.

Jedynym warunkiem będzie wykazanie, że przychody są regularne. Jest to ważne ponieważ przy analizie kredytobiorcy ten aspekt zostanie dokładnie sprawdzony przez bank. Z pewnością okres, który będzie brany pod uwagę będzie dłuższy. Te działania mają zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów ze spłatą kredytu hipotecznego.

Wiele osób starających się o kredyt hipoteczny nie będzie posiadało historii kredytowej. Dotyczy to zwłaszcza osób młodszych, które nie miały jeszcze sposobności do stworzenia jej. Możemy otrzymać kredyt hipoteczny jeżeli nie posiadamy jeszcze historii kredytowej. W tym przypadku czysta historia będzie oznaczała również brak zadłużeń czy negatywnych wpisów w rejestrach osób posiadających problemy z terminową spłatą zaciągniętych zobowiązań. W takiej sytuacji nic nie stoi na przeszkodzie do otrzymania pozytywnej decyzji kredytowej.

Podobnie jeśli posiadamy już jakieś zobowiązania finansowe. Nie musi to wykluczać otrzymania kredytu hipotecznego. Wszystko zależy od naszej obecnej sytuacji finansowej, a także od indywidualnych warunków. Sprawa będzie wyglądała inaczej jeśli staramy się o kredyt gotówkowy. W takim przypadku historia kredytowa może być wskazana. Zwłaszcza jeżeli pożądana kwota przekracza 50 tysięcy złotych.

Jest to kolejny często rozpowszechniany mit. W ofertach banków nie istnieją specjalne warunki dla par czy singli. Nie tworzą one bowiem specjalnych propozycji kredytowych dla różnych grup. Warunki kredytu hipotecznego będą zatem zależne od naszej indywidualnej sytuacji. Dotyczy to zarówno osiąganych dochodów, regularności ich wpływu, a także wielu innych analizowanych czynników. Jednak przy sprawdzaniu zdolności kredytowej nasz status małżeński nie będzie brany pod uwagę.

Jeśli o kredyt będzie starał się singiel, który osiąga bardzo wysokie dochody może on otrzymać lepsze warunki kredytu w porównaniu ze średnio zarabiającym małżeństwem. Banki biorą pod uwagę także nasze miesięczne wydatki. W przypadku małżeństwa mogą być one większe niż u osoby niebędącej w związku.

Wybór krótszego okresu spłaty kredytu hipotecznego zazwyczaj będzie wiązać się z niższymi kosztami. Mimo potencjalnie wyższej raty miesięcznej, koszty ogólne będą dużo mniejsze. Jeśli zdecydowaliśmy się jednak na zaciągnięcie kredytu na okres 30 lat musimy pamiętać o tym, że wcześniejsza spłata nie zawsze będzie opłacalna. Każdy kredyt udzielany jest indywidualnie, na różnych warunkach. Nie w każdym przypadku szybsze spłacenie kredytu hipotecznego pozwoli na zaoszczędzenie środków.

Przed zaciągnięciem tak dużego zobowiązania na lata, należy dokładnie sprawdzić warunki umowy, a także wszystkie koszty, które będą związane z kredytem. Taka decyzja powinna zostać przez nas uważnie przeanalizowana.