Komitet Stabilności Finansowej – czym się zajmuje?
Komitet Stabilności Finansowej jest młodą instytucja wprowadzoną na mocy prawa dopiero w 2015 roku. Jej zadaniem jest nadzór nad rynkiem makroostrożnościowym. Co to znaczy w praktyce? Sprawdzamy.
Spis treści:
- Komitet Stabilności Finansowej
- Skład Komitetu Stabilności Finansowej
- Zadania Komitetu Stabilności Finansowej
- Uprawnienia Komitetu Stabilności Finansowej
Komitet Stabilności Finansowej
Komitet został pierwotnie utworzony już 10 lat temu i był wtedy platformą współpracy i koordynacji działań mających na celu wsparcie i utrzymanie stabilności krajowego systemu finansowego. Nowa ustawa rozszerzyła jednak jej działanie właśnie o nadzór makroostrożnościowy. Komitet zajmuje się także regulacją zasad dotyczących zobowiązań, takich jak kredyty hipoteczne.
Funkcjonowanie Komitetu jest dwutorowe
1) odpowiedzialność za kształtowanie polityki makroostrożnościowej:
– przewodniczący: Prezes NBP,
– obsługa: NBP.
2) koordynowanie działań w zakresie zarządzania kryzysowego:
– przewodniczący: Minister Finansów,
– obsługa: Ministerstwo Finansów.
„Nadzór makroostrożnościowy służy wspieraniu długookresowego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego kraju poprzez stosowanie odpowiednich instrumentów. Zajmuje się przy tym systemem finansowym jako całością, nie ingeruje bezpośrednio w sytuację finansową poszczególnych instytucji tworzących ten system” – wskazywała podczas wprowadzania nowej ustawy ówczesna wiceminister finansów, która jest pełnomocnikiem rządu ds. informacji i edukacji finansowej Izabela Leszczyna.
Skład Komitetu Stabilności Finansowej
Działanie komitetu jest określone w ustawie o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym. Przedmiotem kontroli są różne instytucje finansowe, w tym wszystkie banki w Polsce.
W skład Komitetu Stabilności Finansowej wchodzą:
- Minister Finansów,
- Prezes Narodowego Banku Polskiego,
- Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego,
- Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
Przewodniczącym Komitetu Stabilności Finansowej w zakresie nadzoru makroostrożnościowego jest Prezes NBP.
Zadania Komitetu Stabilności Finansowej
Komitet Stabilności Finansowej przede wszystkim monitoruje, identyfikuje i ocenia ewentualne ryzyko systemowe, które może powstać w systemie finansowym (a także w jego otoczeniu).
KSF ma za zadanie zidentyfikować instytucje finansowe, które mogą w jakikolwiek sposób zaburzyć ciągłość działania systemu finansowego albo części tego systemu. W tym instytucje udzielające zobowiązań finansowych, takich jak np. kredyty gotówkowe. Ponadto KSF tworzy platformę, która zapewnia szybki i płynny obieg informacji pomiędzy członkami Komitetu i instytucjami, które są przez nich reprezentowane. Kontakt ten ma oczywiście sprzyjać realizacji przyjętych zadań.
KSF ma za zadanie inicjować działania, które miałyby ograniczyć to, co zostało uprzednio zidentyfikowane jako zagrożenia dla ogólnej stabilności finansowej. Komitet Stabilności Finansowej jest też organem współpracującym z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, innymi organami Unii Europejskiej, a także organami nadzoru makroostrożnościowego z innych państw będących jej członkami albo z państw trzecich.
Uprawnienia Komitetu Stabilności Finansowej
Komitet Stabilności Finansowej jest organem nadzoru makroostrożnościowego, w związku z czym może oddziaływać jedynie metodami „miękkimi”. W jego gestii leży jedynie obwieszczanie stanowiska i wydawanie rekomendacji.
STANOWISKA KSF:
- powód wydania – są przedstawiane, jeżeli zostanie zidentyfikowane źródło ryzyka systemowego w systemie finansowym (albo jego otoczenie),
- cel wydania – stanowiska mają za zadanie zwrócić uwagę na ewentualne zagrożenie stabilności finansowej,
- odbiorca stanowiska – stanowiska mogą być kierowane do wszystkich podmiotów, które tworzą system finansowy, do części podmiotów tworzących ten system, do instytucji, które wchodzą w skład KSF.
REKOMENDACJE KSF:
- powód wydania – rekomendacje są wydawane, jeżeli muszą zostać podjęte działania zmierzające do ograniczenia ryzyka systemowego,
- cel wydania – rekomendacje dotyczą w szczególności wprowadzenia albo rekalibrowania instrumentów makroostrożnościowych przez Ministra Finansów,
- odbiorca rekomendacji – rekomendacje mogą być skierowane jedynie do instytucji wchodzących w skład Komitetu Stabilności Finansowej. Odbiorcy w odpowiedzi na rekomendację muszą wykonać jedną z opcji: podjąć rekomendowane przez KSF działania, wyjaśnić przyczyny, dla których tych działań nie podejmie.
Źródła:
https://www.finanse.mf.gov.pl/web/bip/ministerstwo-finansow/dla-mediow/informacje-prasowe/-/asset_publisher/6PxF/content/id/4722572
https://www.nbp.pl/nadzormakroostroznosciowy/komitet.aspx
http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150001513/T/D20151513L.pdf
Dodaj komentarz