Wypadek przy pracy – poradnik pracownika

Zdarzenie, które możemy uznać za wypadek przy pracy, definiuje Ustawa z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Dokument ten znaleźć można w Dzienniku Ustaw nr 199 na rok 2002, pod pozycją 1673. 

Co niezwykle istotne, wypadek przy pracy mógł powstać nie tylko podczas lub w ramach wykonywania przez pracownika standardowej pracy, lecz także w przypadku wykonywania niestandardowych poleceń przełożonych lub działających w zakładzie organizacji związkowych, a także innych czynności na rzecz pracodawcy, które nie zostały bezpośrednio zlecone. 

Ponadto za wypadek uprawniający do otrzymania świadczeń dla poszkodowanych pracowników uważa się zdarzenie, do którego doszło podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony. Ustawa z dnia 30 października 2002 roku określa także pełną listę nagłych zdarzeń, które można uznać za wypadek przy pracy, o ile nastąpiły one w okresie ubezpieczenia wypadkowego z tytułu danej pracy na skutek zewnętrznych przyczyn powodujących uraz lub śmierć. 

Zwykło się mawiać, że wypadki chodzą po ludziach. Niestety niektóre z tych wypadków mogą okazać się być wyjątkowo bolesne czy nawet tragiczne w skutkach. Dlatego właśnie polski ustawodawca przewidział ubezpieczenie społeczne dla pracowników, którzy z powodu pracy lub czynności bezpośrednio związanych z pracą utracili zdrowie lub życia.

Wysokość i sposób przyznania ubezpieczenia może się różnić w zależności od tego, jaki rodzaj wypadku przy pracy dotknął poszkodowanego pracownika. Jeśli jednak potrzebujemy dodatkowych środków, możemy skorzystać z pożyczki online. 

O ile w przypadku śmierci nikt z nas nie ma wątpliwości, jak ją definiować, o tyle uraz nie przez każdego jest odczytywany tak samo. By uniknąć niejasności, ustawodawca umieścił w polskim prawie dotyczącym ubezpieczenia społecznego pracowników konkretną definicję urazu. 

Wypadek przy pracy, którego możliwe definicje prawne przytoczyliśmy w pierwszej sekcji niniejszego artykułu, nie jest tym samym co choroba zawodowa. Obie te kwestie zdrowotne podlegają ubezpieczeniu społecznemu, o którym mowa w ustawie z dnia 30 października 2002 roku. Niemniej jednak definicję choroby zawodowej znajdziemy w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku znanej jako Kodeks pracy. 

Ważne jednak, by po przeprowadzeniu oceny warunków pracy możliwe było stwierdzenie bezspornego lub przynajmniej wysoce prawdopodobnego zawinienia pracy na stan zdrowia pracownika. Wszak choroba zawodowa powinna być spowodowana wyłącznie działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy (tak zwane narażenie zawodowe).

Pracownik, który z powodu wypełniania swych obowiązków zawodowych doznał uszczerbku na zdrowiu, może liczyć na przyznanie odpowiednich świadczeń pieniężnych wypłacalnych z ubezpieczenia społecznego. Zarówno w przypadku zajścia wypadku przy pracy lub zachorowania na jedną z chorób zawodowych, zatrudnionemu może zostać przyznany zasiłek chorobowy, a po jego wyczerpaniu – świadczenie rehabilitacyjne. 

Co więcej, jeżeli doznane obrażenia okażą się być na tyle poważne, że pracownik nie będzie dłużej zdolny do wykonywania pracy zarobkowej, państwo powinno wypłacić mu tak zwaną rentę inwalidzką (w wysokości zależnej od stopnia niezdolności do pracy). 

Dla ubezpieczonego, wobec którego orzeczono konieczność przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, polskie prawo przewiduje rentę szkoleniową. Ponadto członkowie rodziny zmarłego pracownika oraz renciści uprawnieni do renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej mogą liczyć na przyznanie renty rodzinnej. 

Jeszcze innym rodzajem wypadku związanego z wykonywaniem zawodowych obowiązków przez pracownika jest wypadek w drodze do lub z pracy. Sposób definiowania tego typu zdarzenia został wskazany w Ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dokument ten znaleźć można w Dzienniku Ustaw nr 162 na rok 1998, pod pozycją 1118. 

Ważne jednak, by droga, jaką przebywał pracownik, była najkrótsza lub przynajmniej najdogodniejsza ze względów komunikacyjnych. Istotne jest także, by owa droga nie została przerwana, chyba że przerwa była życiowo uzasadniona, a jej czas nie przekraczał granic potrzeby.

Świadczenia udzielane z tytułu uczestniczenia w wypadku w drodze do lub z pracy są zbliżone do form pieniężnego wsparcia wypłacanego uczestnikom wypadku przy pracy lub pracownikom cierpiącym na jedną z chorób zawodowych. Mowa więc między innymi o wynagrodzeniu chorobowym, świadczeniu rehabilitacyjnym czy chociażby rencie z tytułu niezdolności do pracy. Jeśli jednak w dalszym ciągu potrzebujemy dodatkowych środków, które pokryją szkody, możemy skorzystać z kredytu na leczenie.