Obowiązki pracodawcy wobec komornika
Pracodawca Dłużnika jest osobą, do której w pierwszej kolejności komornik prowadzący egzekucję zgłasza się, chcąc uzyskać informację o Zadłużonym. Przygotowaliśmy artykuł szeroko objaśniający obowiązki pracodawcy wobec komornika sądowego. Wyjaśnimy, czego żądać może komornik i jakie grzywny grożą za niewywiązanie się z obowiązków Pracodawcy.
Spis treści:
- Obowiązki komornika
- Obowiązki pracodawcy wobec komornika
- Jakie informacje pracodawca przekazuje komornikowi?
- Grzywna dla pracodawcy
- Zbieg egzekucji a pracodawca
- Jak komornik szuka pracodawcy?
- Kto wylicza kwotę zajęcia?
- Podsumowanie
- Pytania i odpowiedzi
Obowiązki komornika
Komornik już w pierwszym etapie prowadzonej egzekucji zwraca się do pracodawcy Dłużnika w celu ustalenia warunków zatrudnienia oraz zajęcia części zobowiązania Zadłużonego. Najczęściej stosowaną sankcją komorniczą jest zablokowanie wynagrodzenia za pracę, które jeszcze nie zostało wypłacone Dłużnikowi. Mowa tu nie tylko o wynagrodzeniu zasadniczym, lecz także o wszelkich premiach, nagrodach czy udziałach.
Zajęte mogą być nie tylko te kwoty, które Zadłużony otrzymuje z tytułu wykonywania umowy o pracę – komorniczej blokadzie podlegają także pensje z tytułu umowy zlecenia, mianowania oraz powołania.
Potrzebujesz szybkiej gotówki? Sprawdź także:
Kredyt online – do 200 000 zł online
Pożyczki na dowód – minimum formalności
Pożyczki bez baz – z minimalną weryfikacją w bazach
Pożyczki online bez weryfikacji – w pełni przez Internet
Obowiązki pracodawcy wobec komornika
Gdy tylko informacja o wszczęciu egzekucji komorniczej dociera do zakładu pracy Dłużnika (lub innego podmiotu na rzecz którego świadczy On usługi albo wykonuje zlecenia), Pracodawca musi zareagować na otrzymane wezwanie.
Naczelnym obowiązkiem Pracodawcy jest pobranie z pensji Dłużnika odpowiedniej kwoty pieniężnej i przekazanie jej bezpośrednio do wierzyciela, w którego imieniu komornik domaga się zwrotu długu.
Wraz z chwilą otrzymania przez Pracodawcę komorniczego wezwania do zapłaty, nie może on już wypłacić swemu zadłużonemu Pracownikowi całego wynagrodzenia. O przekazaniu całości lub części zobowiązania wierzycielowi Pracodawca ma obowiązek poinformować komornika – podając przy tym dokładne kwoty i terminy przekazania pieniędzy.
Jakie informacje pracodawca przekazuje komornikowi?
Zablokowanie części wynagrodzenia Dłużnika i przekazanie ich wierzycielowi nie są jedynymi obowiązkami Pracodawcy. Musi on także udzielać wszelkich informacji ważnych dla przebiegu postępowania egzekucyjnego, o które spytać może komornik.
Pracodawca ma obowiązek na wniosek komornika sądowego wyjawić numery rachunków bankowych Dłużnika oraz inne jego źródła dochodu – jeśli są one znane Pracodawcy. Udzielanie wszelkich danych nie musi dotyczyć tylko obecnie zatrudnionych zakładzie Dłużników, lecz także tych, którzy zmienili miejsce pracy bądź po prostu ją zakończyli.
Pracodawca ma także obowiązek przedstawienia zestawienia periodycznego z wysokości wynagrodzeń oraz innych osiągniętych dochodów (premie, nagrody itp.), jakie Dłużnik uzyskał w ciągu 3 ostatnich miesięcy poprzedzających zajęcie komornicze. Raport ten powinien być skonstruowany osobno dla każdego z owych 3 miesięcy.
Co istotne, Pracodawca Dłużnika ma też obowiązek spisania odpowiedniego raportu w razie zaistnienia przeszkód uniemożliwiających wypłacenia wierzycielowi części wynagrodzenia jego pracownika. Pismo musi określać rodzaj tych przeszkód (np. zwolnienie pracownika) ze szczególnym zaznaczeniem ewentualnej informacji o innych podmiotach roszczących sobie prawa do zajęcia owych środków pieniężnych.
Grzywna dla pracodawcy
Obowiązki Pracodawcy względem komornika oczywiście prawomocne. Oznacza to, że za ich niewykonanie grożą ustawowo określone konsekwencje. W przypadku zaniechania współpracy Pracodawcy z komornikiem sądowym, odmówienia zajęcia wynagrodzenia swego Pracownika lub udzielanie fałszywych informacji Pracodawcy grozi kara grzywny.
Jeszcze jakiś czas temu kwota owej grzywny wynosiła 500 złotych. Obecnie jej wysokość to aż 2000 złotych. Co ważne, grzywna ta może być ponawiana, co oznacza, iż komornik może ją stosować wobec Pracodawcy tak długo, aż będzie to konieczne.
Szukasz najlepszych ofert kredytowych? Sprawdź:
Kredyty gotówkowe – do 200 000 zł
Kredyty konsolidacyjne – zamień wiele rat w jedną
Kredyty hipoteczne – na własne mieszkanie
Zbieg egzekucji a pracodawca
We wszelkich pojedynczych egzekucjach komorniczych Pracodawca ma obowiązek przekazywania części pensji swego zadłużonego Pracownika bezpośrednio do wierzyciela. Sytuacja ta podlega zmianie, gdy dochodzi do zbiegu kilku różnych egzekucji, czyli wtedy, gdy przeciw danemu Dłużnikowi toczy się kilka postępowań komorniczych.
W takiej sytuacji Pracodawca powinien przekazać zajętą kwotę wynagrodzenia nie do wierzycieli, lecz samego komornika sądowego, ówcześnie informując go o zaistnieniu nowych okoliczności.
Jak komornik szuka pracodawcy?
Komornik, chcąc uzyskać informację o miejscu zatrudnienia danego Dłużnika, ma prawo wystosowania oficjalnego zapytania bezpośrednio do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jeśli Dłużnik jest legalnie zatrudniony, jego historia pracy na pewno widnieje w danych ZUS-u.
Zakład przekazuje komornikowi wszelkie zgromadzone o Zadłużonym informacje. Ten natomiast, znając miejsce pracy Dłużnika, wysyła do odpowiedniego zakładu komornicze wezwanie do zajęcia wynagrodzenia.
Sprawdź także inne artykuły dotyczące zajęcia komorniczego:
Ile komornik może zająć z wynagrodzenia?
Ile komornik może zająć z emerytury?
Ile komornik może zająć z renty?
Kto wylicza kwotę zajęcia?
Mimo, iż wszelkie przykre dla Dłużnika postanowienia są zwykle przypisywane komornikowi, to właśnie pracodawca odpowiada za wyliczenie kwoty, jaka ma być potrącona z wynagrodzenia zadłużonego Pracownika. Oczywiście maksymalne procenty zajęć komorniczych są ustawowo określone, więc w przypadku obowiązku Pracodawcy nie można mówić o żadnej „samowolce”.
Jeśli Dłużnik zatrudniony jest na umowię o pracę, można zająć maksymalnie 50% kwoty jego wynagrodzenia – przy czym zajęciu nie podlega minimalne wynagrodzenie za pracę po odliczeniu od niego składek na ubezpieczenie społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy W przypadku długu dotyczącego nieopłaconych świadczeń alimentacyjnych, zajęciu komorniczemu może podlegaćnawet 60% wynagrodzenia. W tym wypadku nie ma jednak znaczenia wysokość wynagrodzenia Dłużnika.
Przy umowach cywilnoprawnych pracodawca może wyliczyć zajęcie nawet całego wynagrodzenia – chyba, że umowa zlecenia czy o dzieło jest jedynym źródłem dochodu Dłużnika, została zawarta na dłuższy czas, a wynagrodzenie jest wypłacane w stałych okresach. W takim wypadku obowiązuje limit 50% pensji. Jeśli natomiast pracownik zatrudniony jest jedynie na część etatu, kwota maksymalnego zajęcia powinna być proporcjonalnie wyliczona.
Podsumowanie
Proces egzekucji komorniczej w Polsce obejmuje szereg kluczowych kroków, w których pracodawca odgrywa istotną rolę. Komornik może zająć nie tylko wynagrodzenie zasadnicze dłużnika, ale także premie, nagrody czy udziały, niezależnie od rodzaju umowy zatrudnienia, czy to umowa o pracę, zlecenie czy dzieło.
Obowiązki pracodawcy wobec komornika są jasno określone. Po otrzymaniu wezwania komorniczego, pracodawca ma obowiązek pobrać odpowiednią kwotę z wynagrodzenia dłużnika i przekazać ją bezpośrednio wierzycielowi. Ponadto, musi udzielać wszelkich informacji istotnych dla przebiegu postępowania egzekucyjnego, włączając w to numery rachunków bankowych dłużnika i inne źródła dochodu. Ten obowiązek dotyczy nie tylko obecnie zatrudnionych pracowników, ale także osób, które zakończyły już pracę lub zmieniły miejsce zatrudnienia.
Pracodawca jest także zobowiązany dostarczyć zestawienie periodyczne z wysokości wynagrodzeń i innych dochodów dłużnika z ostatnich 3 miesięcy przed zajęciem komorniczym. W przypadku przeszkód uniemożliwiających wypłatę wynagrodzenia, pracodawca musi sporządzić odpowiedni raport, informując komornika o sytuacji. Niewywiązanie się z tych obowiązków grozi pracodawcy karą finansową w postaci grzywny, której obecnie maksymalna kwota wynosi 2000 złotych.
W przypadku zbiegu kilku różnych egzekucji komorniczych przeciwko jednemu dłużnikowi, pracodawca ma obowiązek przekazać zajętą kwotę wynagrodzenia komornikowi sądowemu, informując go jednocześnie o nowych okolicznościach. Ostatecznie, choć wiele obowiązków spoczywa na barkach pracodawcy, przestrzeganie przepisów i rzetelność w działaniach są kluczowe dla sprawnego przebiegu procesu egzekucji komorniczej. Dzięki współpracy i prawidłowemu przekazywaniu informacji, pracodawca pomaga w prawidłowym zrealizowaniu zobowiązań wobec wierzyciela, zapewniając jednocześnie przestrzeganie praw dłużnika.
Pytania i odpowiedzi
Najczęściej stosowaną sankcją komorniczą jest zablokowanie wynagrodzenia za pracę, włączając w to wszelkie premie, nagrody czy udziały, które jeszcze nie zostały wypłacone dłużnikowi.
Pracodawca musi pobrać odpowiednią kwotę z wynagrodzenia dłużnika i przekazać ją bezpośrednio do wierzyciela, zgodnie z komorniczym wezwaniem do zapłaty. Musi również udzielać wszelkich istotnych informacji potrzebnych w procesie egzekucji.
Pracodawca musi przekazać numery rachunków bankowych dłużnika oraz inne jego źródła dochodu, nawet tych, którzy zmienili miejsce pracy lub zakończyli zatrudnienie.
Za niewykonanie obowiązków grożą ustawowo określone kary, w tym kara grzywny, która może być ponawiana przez komornika, aż do wykonania zobowiązań.
Pracodawca musi spisać odpowiedni raport, określając rodzaj przeszkód, takich jak zwolnienie pracownika, oraz informacje o innych podmiotach roszczących sobie prawo do środków pieniężnych.
W przypadku zbiegu egzekucji, pracodawca przekazuje zajętą kwotę wynagrodzenia bezpośrednio do komornika sądowego, informując go o nowych okolicznościach.
Dla umowy o pracę, maksymalne zajęcie wynosi 50% wynagrodzenia, z pewnymi wyłączeniami, takimi jak składki na ubezpieczenie społeczne czy zaliczki na podatek dochodowy.
Tak, w przypadku umów cywilnoprawnych pracodawca może zająć nawet całe wynagrodzenie, chyba że umowa zlecenia lub o dzieło jest jedynym źródłem dochodu dłużnika, zawarta na dłuższy czas i wynagrodzenie jest wypłacane w stałych okresach.
Pracodawcy grożą kary grzywny, których wysokość obecnie wynosi 2000 złotych, a ta kara może być ponawiana, dopóki pracodawca nie wywiąże się ze swoich obowiązków wobec komornika sądowego.
Dodaj komentarz