Ulga rehabilitacyjna
Każdego roku dziesiątki tysięcy Polek i Polaków sięgają po wsparcie rządowe w postaci ulgi rehabilitacyjnej. Jest to specjalna forma ulgi podatkowej, z której skorzystać mogą niepełnosprawni i członkowie ich rodzin, którzy ponoszą koszty rehabilitacji oraz leczenia. W dzisiejszym artykule sprawdzamy najważniejsze informacje dotyczące ulgi podatkowej i warunków jej przyznawania.
Spis treści:
- Ulga rehabilitacyjna - ile wynosi?
- Ulga rehabilitacyjna - czym jest?
- Dla kogo ulga rehabilitacyjna?
- Ulga rehabilitacyjna - inne wymogi
- Ulga rehabilitacyjna - podstawa prawna
- Ulga rehabilitacyjna - jakie wydatki możemy odliczyć?
- Ulga rehabilitacyjna - wydatki nielimitowane
- Ulga rehabilitacyjna - wymagane dokumenty
- Inne formy wsparcia dla osób niepełnosprawnych
- Ulga rehabilitacyjna - najważniejsze informacje
Ulga rehabilitacyjna - ile wynosi?
Ulga rehabilitacyjna należy do tego rodzaju ulg podatkowych, które zezwalają na odjęcie pewnych wydatków od podstawy opodatkowania. Podstawą tą w przypadku rozliczających się skalą podatkową płatników jest dochód, a w przypadku podatników ryczałtowych – przychód. Dzięki odliczeniu wydatków od podstawy opodatkowania podatek dochodowy PIT wyliczony zostanie na bazie mniejszej kwoty. W efekcie jego wartość także będzie mniejsza, czym samym podatnik zaoszczędzi pieniądze.
Podatkowa ulga rehabilitacyjna nie ma stałej kwoty. Od podstawy opodatkowania odliczyć można taką kwotę, na jaką dokonano wydatków na cele rehabilitacyjne. W przypadku kosztów nielimitowanych (na przykład zakupu specjalistycznego sprzętu) możliwe jest odliczenie całej kwoty od uzyskanego dochodu/przychodu. W przypadku kosztów limitowanych odliczyć można poszczególne wydatki (np. używanie samochodu) do kwoty limitu (2 280 złotych). Natomiast w przypadku zakupu leków podatnik może odliczyć całkowite wydatki pomniejszone o kwotę 100 złotych. Tak więc im więcej wydatków na cele rehabilitacyjne, tym o większą kwotę będziemy mogli pomniejszyć wykazany przez nas dochód lub przychód. A gdy zmianie ulegnie podstawa oprocentowania, analogicznie zmniejszy się także kwotowa wartość podatku PIT. W efekcie podatnik będzie zobowiązany do uregulowania z fiskusem mniejszej wartości pieniężnej. Sprawdź oferty kredytów dla lekarzy.
Pożyczki na leczenie. Potrzebujesz kredytu na leczenie, rehabilitację lub dowolną usługę medyczną? Sprawdź, w których bankach i firmach pożyczkowych znajdziemy najlepsze oferty. Maksymalna kwota to nawet 200 000 zł, a wszystkie formalności załatwimy bez wychodzenia z domu. Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj.
Ulga rehabilitacyjna - czym jest?
Ulga rehabilitacyjna jest jedną z ulg podatkowych, jakie przewidziane zostały w przepisach polskiego prawa podatkowego. Jej zastosowanie ma jeden podstawowy cel. Jest nim skuteczne obniżenie podstawy opodatkowania lub samego podatku, z jakich płatnik co roku musi rozliczać się z fiskusem. Omawiana ulga rehabilitacyjna jest swoistym przywilejem i formą finansowej pomocy państwa dedykowaną osobom niepełnosprawnym. Zalicza się ją do grup ulg podatkowych stanowiących zwrot kosztów związanych z egzystencją podatnika. Podobna klasyfikacja obowiązuje w przypadku m.in. ulgi mieszkaniowej. Dzięki uldze rehabilitacyjnej niepełnosprawny płatnik podatku dochodowego ma możliwość pomniejszenia wpłacanej na konto skarbówki kwoty o wydatki na cele rehabilitacyjne. Możliwe jest odliczenie takich kosztów, jak na przykład opłacanie przewodnika osób niewidomych, zakup leków czy używanie samochodu osobowego. Sprawdź również ranking pożyczek na dowód.
Dla kogo ulga rehabilitacyjna?
Gronem uprawnionych do skorzystania z podatkowej ulgi rehabilitacyjnej są oczywiście osoby niepełnosprawne. By udowodnić przed skarbówką swój uprzywilejowany status, powinni oni wykazać jeden z następujących dokumentów:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności;
- decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
- orzeczenie o niepełnosprawności – w przypadku gdy dana osoba nie ukończyła 16 roku życia;
- orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 roku.
Z tej ulgi rehabilitacyjnej można skorzystać również wtedy, gdy samemu nie jest się niepełnosprawnym. Przywilej podatkowy dotyczy bowiem także osób ponoszących wydatki z tytułu utrzymywania osoby niepełnosprawnej. Koszty rehabilitacyjne powinny dotyczyć współmałżonka, dzieci (własnych, przysposobionych, dzieci przyjętych na wychowanie), rodziców (także macochy i ojca), teściów, rodzeństwa, zięciów i synowych. Co bardzo ważne jednak, dochody tych osób nie mogą przekraczać progu 19 061,28 złotych rocznie.
Ulga rehabilitacyjna - inne wymogi
Aby znaleźć się w gronie uprawnionych do stosowania ulgi podatkowej, należy jednak spełnić dodatkowe warunki. Zainteresowany płatnik powinien przede wszystkim uzyskiwać przychody opodatkowane skalą podatkową i/lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Co więcej, powinien on ponieść wydatki na cele rehabilitacyjne, które zgodne są z wymogami ustawodawcy i które nie zostały dofinansowane (lub nawet sfinansowane) ze środków:
- Zakładowego Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych;
- Zakładowego Funduszu Aktywności;
- Państwowego Fundusz u Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych;
- Narodowego Fundusz Zdrowia;
- Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
W przypadku, gdy wydatki były częściowo opłacone z któregoś z owych źródeł, odliczeniu podatkowemu podlegać będzie jedynie różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą dofinansowaną lub zwróconą. Co bardzo ważne, z ulgi podatkowej skorzystać można tylko wtedy, gdy odpowiednio udokumentuje się poniesione wydatki. Dokument stwierdzający rzeczywistą wysokość kosztów powinien zawierać takie informacje, jak na przykład dane identyfikujące kupującego, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Oczywiście dowodem tym nie musi być faktura VAT – może to być także zwykły rachunek fiskalny lub dowód zapłaty.
Ulga rehabilitacyjna - podstawa prawna
Aktem prawnym, który reguluje kwestię obowiązywania ulgi rehabilitacyjnej, jest Ustawa z dnia 26. lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokument ten wszedł w życie wraz początkiem 1991 roku. Jego ujednoliconą treść znaleźć natomiast można w Dzienniku Ustaw nr 80 na rok 1991, pod pozycją 350. Podstawowe kwestie obowiązywania ulgi zostały przedstawione w sposób następujący:
Ustawa z dnia 26. lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych
Rozdział 6
Podstawa obliczenia i wysokość podatku
Art. 26 / Ust. 1
Podstawę obliczenia podatku […] stanowi dochód […] po odliczeniu kwot:
[6)] wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Art. 26 / Ust. 7b
Wydatki […] podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Ulga rehabilitacyjna - jakie wydatki możemy odliczyć?
Wydatki na cele rehabilitacyjne, które uprawniają do skorzystania z ulgi podatkowej, dzielą się na dwie kategorie. Pierwsza z nich to wydatki limitowane – koszty, jakie odliczyć można jedynie do pewnej wartości. Drugą kategorią są natomiast wydatki nielimitowane – koszty, jakie podatnik ma prawo odliczyć w całości.
Do wydatków limitowanych, które zakładają górny próg kwotowy, zalicza się:
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność/współwłasność osoby niepełnosprawnej (lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo niepełnosprawne dziecko do 16. roku życia) – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
- opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz
- osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy
- inwalidztwa – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
- utrzymanie psa asystującego – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
- zakup leków – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł (o ile lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki – stale lub czasowo).
Ulga rehabilitacyjna - wydatki nielimitowane
Wydatki nielimitowane (nieograniczone progiem kwotowym):
- adaptacja i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych – stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych niezbędnych rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego);
- zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych – stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
- odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjny, na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub rehabilitacji leczniczej, a także w zakładzie opiekuńczo-leczniczym
- i pielęgnacyjno-opiekuńczym (wraz z wydatkami za zabiegi rehabilitacyjne);
- opłacenie kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w przypadku niepełnosprawnych, którzy nie ukończyły 25. roku życia;
- koszty przejazdów środkami transportu publicznego związane z pobytem, na turnusie rehabilitacyjnym, w którymś z zakładów uzdrowiskowych, a także na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży;
- odpłatny, lecz konieczny, przewóz niepełnosprawnego na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w karetce transportu sanitarnego, a w przypadku inwalidów z I lub II grupy inwalidztwa – również innymi środkami transportu niż karetka;
- opieka pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie
- przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze
- świadczone dla osób zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
- opłacenie tłumacza języka migowego.
Ulga rehabilitacyjna - wymagane dokumenty
By w ramach zeznania podatkowego móc odliczyć własne wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne, wykazać trzeba kilka niezbędnych dokumentów. Pierwszy z nich to oczywiście formularz PIT (-37, -36 lub -28), na którym płatnik dokładnie określi uzyskany przez siebie dochód/przychód w ubiegłym roku kalendarzowym.
Drugim dokumentem jest odpowiednie zaświadczenie potwierdzające niepełnosprawność podatnika lub osoby będącej na jego utrzymaniu (na przykład małżonka lub dziecka). W tym celu należy przygotować jeden z następujących dokumentów:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności;
- decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
- orzeczenie o niepełnosprawności – w przypadku gdy dana osoba nie ukończyła 16 roku życia;
- orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 roku.
Warto także pamiętać, iż dokumentem niezbędnym do uwzględnienia przez US ulgi podatkowej jest druk potwierdzający kwotę poniesionych i odliczanych wydatków. Dokument ten powinien zawierać takie informacje, jak na przykład dane identyfikujące kupującego, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Oczywiście dowodem tym nie musi być faktura VAT – może to być także zwykły rachunek fiskalny lub dowód zapłaty.
Inne formy wsparcia dla osób niepełnosprawnych
Warto zaznaczyć, że istnieje wiele innych forma wsparcia dla osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności oraz tych, które skierowane są również dla opiekujących się nimi bliskich. Poniżej prezentujemy listę wybranych świadczeń:
- renta socjalna;
- zasiłek rodzinny;
- zasiłek opiekuńczy;
- specjalny zasiłek opiekuńczy;
- zasiłek pielęgnacyjny.
Najczęstsze pytania i odpowiedzi
Ulga rehabilitacyjna nie posiada stałej, ustawowo wskazanej kwoty. Od podstawy opodatkowania odliczyć można taką wartość, na jaką dokonano wydatków na cele rehabilitacyjne. Im więcej poniesionych kosztów, tym o większą kwotę będziemy mogli pomniejszyć wykazany przez nas na zeznaniu podatkowym dochód/przychód. A gdy zmianie ulegnie podstawa oprocentowania, analogicznie zmniejszy się także kwotowa wartość podatku PIT. W efekcie podatnik będzie uprawniony do uregulowania z fiskusem mniejszej wartości pieniężnej.
Niestety nie. Ustawodawca przewidział szeroki – lecz zamknięty – katalog wydatków, jakie odliczyć można od podstawy opodatkowania. Większość z nich jest nielimitowana (można odliczyć je w całości), jednak niektóre zakładają pewne progi maksymalne lub uszczuplenia. I tak w przypadku zakupu leków odliczyć można kwotę wydaną w każdym poszczególnym miesiącu pomniejszoną o wartość 100 złotych. Natomiast koszty eksploatacji i używania samochodu osobowego odliczane są jedynie do limitu 2 280 złotych.
Nie, dowodem dokonania zakupu nie musi być faktura VAT – wystarczy przedstawić urzędowi zwykły rachunek fiskalny, umowę lub dowód zapłaty. Ważne jednak, by dokument ten zawierał takie informacje, jak na przykład dane identyfikujące kupującego, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Bez tych danych urząd skarbowy odmówi uwzględnienia wydatków w podatkowym odliczeniu.
Tak. Polskie przepisy jednoznacznie stwierdzają, iż z ulgi rehabilitacyjnej można skorzystać również wtedy, gdy samemu nie jest się niepełnosprawnym. Przywilej podatkowy dotyczy bowiem także osób ponoszących wydatki z tytułu utrzymywania osoby niepełnosprawnej. Koszty rehabilitacyjne powinny dotyczyć współmałżonka, dzieci (własnych, przysposobionych, dzieci przyjętych na wychowanie), rodziców (także macochy i ojca), teściów, rodzeństwa, zięciów i synowych. Co bardzo ważne jednak, dochody tych osób nie mogą przekraczać progu 19 061,28 złotych rocznie.
Ulga rehabilitacyjna - najważniejsze informacje
1) Ulga podatkowa jest państwową ulgą podatkową dedykowaną osobom niepełnosprawnym lub utrzymującym osobą niepełnosprawną.
2) Podatkowa ulga podatkowa nie posiada stałej stawki. Jej wartość zależy od wielkości wydatków na cele rehabilitacyjne, jakie poniósł podatnik.
3) Podstawą do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej jest niepełnosprawność (własna lub osoby utrzymywanej). By urząd uwzględnił ulgę, przestawić należy odpowiednie zaświadczenie o inwalidztwie.
4) Ulgę odliczyć można tylko w przypadku rozliczania się na podstawie ryczałtu lub skali podatkowej. Podatnicy opłacający podatek liniowy nie mogą skorzystać z tego przywileju.
5) Ulga podatkowa umożliwia odliczenie wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne od postawy opodatkowania (z zależności od formy rozliczania – od dochodu lub przychodu). Dzięki temu zmniejsza się pieniężna wartość rozliczanego z fiskusem podatku.
6) Polskie przepisy prawne określają kompletny katalog wydatków, jakie mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania.
7) Niektóre wydatki mogą zostać odliczone w całości, inne natomiast – jedynie do ustawowo wskazanego progu.
8) Wydatki nie zostaną odliczone od dochodu/przychodu, jeśli wcześniej zostały pokryte z funduszy zewnętrznych (np. Narodowego Funduszu Zdrowia).
9) Jeśli środki z funduszów zewnętrznych częściowo pokryły wydatki rehabilitacyjne, w zeznaniu podatkowym odliczona może zostać tylko część niepokryta.
10) By skarbówka uwzględniła wydatki, koniecznie należy przedstawić imienny dowód zakupu danego towaru lub usługi. Nie musi być to faktura – wystarczy odpowiedni rachunek, umowa lub dowód zapłaty.
Źródła:
http://prawo.sejm.gov.pl
http://www.kis.gov.pl
Dodaj komentarz