Jak wyglądają czynności terenowe komornika w praktyce?

W przypadku niespłacania długu przez dłużnika, wierzyciel, po uzyskaniu tytułu wykonawczego, kieruje sprawę do komornika sądowego w celu egzekucji należności. Każdy, kto dobrowolnie nie spłacił swojego długu, może spodziewać się wizyty komornika. Czynności terenowe nie są żadną karą ani opcją, która przysługuje tylko wybranym. To standardowe procedury komornicze w trakcie prowadzonego postępowania.

Co ważne – dłużnik ma obowiązek wpuścić komornika do domu. Nie może udawać, że go nie ma ani dyskutować z komornikiem o zasadności przeprowadzanych czynności. Obowiązku wpuszczenia komornika nie mają jednak osoby trzecie, czyli np.: rodzina, sąsiedzi czy inni bliscy dłużnika (o ile dłużnika nie ma w domu).

Ponadto dłużnik musi podjąć szczerą rozmowę z komornikiem. Nie może kłamać, ukrywać swojego majątku, mówić o posiadanych przedmiotach, że “nie są jego”, tylko po to, by uniknąć ich zajęcia. Jeżeli chodzi o bliskich, to znowu obowiązują tu te same zasady, co przy wpuszczaniu do domu. Bliscy nie mają obowiązku mówienia komornikowi czegokolwiek o dłużniku czy posiadanym przez niego majątku.

Pamiętajmy, że jeżeli bardzo stresuje nas wizyta komornika, zawsze możemy spróbować wziąć kredyt oddłużeniowy, by spłacić nasze wszystkie długi i pozbyć się komornika.

Oko w oko z komornikiem

Żeby porozumieć się z komornikiem trzeba z nim rozmawiać. Dialog obejmuje również korespondencję, którą bezwzględnie trzeba odbierać. Można również samodzielnie wysyłać pisma do komornika.

Jeżeli zajęcie jest pierwszą czynnością w postępowaniu egzekucyjnym, komornik powinien doręczyć dłużnikowi zawiadomienie o wszczęciu egzekucji. Z otrzymanego zawiadomienia (oraz innej przekazywanej korespondencji) dłużnik dowie się:

• kto dochodzi należności i na jakiej podstawie,
• kto jest dłużnikiem,
• ile wynosi dochodzone roszczenie,
• jakie sposoby egzekucji będą prowadzone,
• jakie ma prawa i obowiązki.

Dłużnik, po uzyskaniu informacji o egzekucji (m.in. odbierając korespondencję), będzie mógł podjąć stosowne kroki, żeby np. ustalić, czy postępowanie dotyczy jego zobowiązania czy innej osoby. Zdarza się też czasem, że wierzyciel w dalszym ciągu dochodzi należności, która została już w całości lub części uregulowana. Może się także zdarzyć, że w wyniku błędu wierzyciela egzekucja zostanie skierowane przeciwko osobie, która nie jest dłużnikiem, a zatem zyskujemy realną możliwość obrony przed egzekucją, a może nawet jej uniknięcie.

Spokój i opanowanie w rozmowie z komornikiem

Pamiętajmy, by w rozmowie z komornikiem zachować spokój, opanowanie. Często zdarza się tak, że dłużnicy za wszelką ceną próbują przekonać komornika, że to nie oni zaciągali kredyt albo że dług już został spłacony. Takie działania nie przyniosą żadnego skutku bowiem zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego, komornik nie ma prawa do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Co to oznacza? Otóż chodzi o to, że komornik nie może badać okoliczności stojących u podstaw wydania wyroku, jak i rozstrzygać o zgłoszonym przez dłużnika zarzucie spłaty należności. Nie oznacza to oczywiście, że Dłużnik jest pozbawiony możliwości walki z egzekucją.

Przysługuje mu prawo dochodzenia swoich praw w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego w osobnym postępowaniu przed sądem. Komornik nie może rozstrzygać o takich żądaniach i do czasu rozpatrzenia sprawy przez sąd jest zobowiązany w dalszym ciągu prowadzić postępowanie egzekucyjne.

Podejmowanie stosownych kroków i korzystanie tym samym z narzędzi obrony przed egzekucją, które daje kodeks postępowania cywilnego, ułatwia przebieg postępowania. Pamiętajmy również, by nie utrudniać komornikowi przeprowadzenia czynności egzekucyjnych, bo może nas to narazić na dodatkową odpowiedzialność. Jeżeli chcemy szybko pozbyć się komornika, możemy skorzystać z pożyczek z komornikiem i spłacić nasze zadłużenie. Wtedy egzekucja automatycznie się zakończy.

Należy się zastanowić zatem, czy warto narażać się na dodatkowe koszty. Istotne jest również to, że komornikowi na jego żądanie należy udzielać informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji.  Nieuzasadniona odmowa udzielenia informacji lub świadome udzielanie informacji fałszywych może doprowadzić do nałożenia przez komornika kary w postaci grzywny do kwoty dwóch tysięcy złotych.

Nie oczekujmy jednak w zamian od komornika porad prawnych. Zgodnie z przepisami komornik powinien udzielić stronom i uczestnikom postępowania, występującym w sprawie bez adwokata, pouczeń co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności oraz skutkach zaniedbań i na tym koniec.

Sposób i tryb, w jakim prowadzona jest egzekucja, wynika ze złożonego przez wierzyciela wniosku i obowiązujących przepisów. W obecnym stanie prawnym komornik nie posiada kompetencji do tego, by podejmować decyzje o umorzeniu postępowania czy też rozłożeniu spłaty na raty. Komornik jest także związany wnioskiem wierzyciela co do wskazanych sposobów egzekucji.

 

Wyświetl ten post na Instagramie

 

Post udostępniony przez zadluzenia.com (@zadluzenia_com)

Egzekucja z ruchomości podczas czynności komorniczych

Jednym ze sposobów egzekucji należności pieniężnych jest egzekucja z ruchomości. Obecnie ten rodzaj egzekucji prowadzony jest stosunkowo rzadko. Wynika to ze spadku cen ruchomości używanych oraz większej dostępności nowych produktów na rynku.

Ogólnie przyjmuje się, że ruchomościami są te przedmioty, które nie są nieruchomościami lub ich częściami składowymi. Gazy, ciecze, źródła energii są rzeczami, jeśli zostały wyodrębnione i zamknięte we właściwych pojemnikach, np. butla z gazem. W rozumieniu kodeksu cywilnego, statki wodne i powietrzne również są ruchomościami. Komornik może również dokonać zajęcia pieniędzy, tj. banknotów i monet wycofanych z obiegu, a także polskich lub zagranicznych środków płatniczych. Co istotne, przedmiotem egzekucji mogą być również zwierzęta domowe, gospodarskie oraz wykorzystywane do celów rozrywkowych czy widowiskowych.

Przedmiotem egzekucji może być też ułamkowa część ruchomości. Jeżeli rzecz będąca współwłasnością kilku osób znajduje się we władaniu dłużnika, komornik może dokonać jej zajęcia bez zgody pozostałych współwłaścicieli, jednak nieobecni współwłaściciele powinni być powiadomieni o zajęciu, dlatego dłużnik powinien wskazać pozostałych współwłaścicieli. W takiej sytuacji komornik sprzedaje udział należący tylko do dłużnika. Pozostali mogą wyrazić zgodę na sprzedaż całej rzeczy.

Zajęcie rzeczy dłużnika w praktyce

Egzekucja z ruchomości zaczyna się od zajęcia rzeczy. Zajęcie może być dokonane w dniu roboczym (w tym w sobotę), od godziny 7:00 do 21:00. Zajęcie dokonane jest przez wpisanie rzeczy do protokołu zajęcia. Zajęcie jest dokonane z chwilą podpisania protokołu sporządzonego przez komornika. Sporządzony przez komornika protokół może być prostowany lub uzupełniany.

W trakcie zajęcia strony mogą zwrócić uwagę komornika na uchybienia przepisom postępowania wnosząc o wpisanie zastrzeżenia do protokołu. Odpis protokołu należy doręczyć dłużnikowi oraz współwłaścicielom. Zajęciu podlegają tylko ruchomości będące we władaniu dłużnika. Przez władanie należy rozumieć możność korzystania z rzeczy i sprawowania nad nią faktycznego władztwa. Komornik nie bada czy dlużnik jest właścicielem rzeczy.

Po zajęciu rzeczy komornik oznacza jej wartość. Kieruje się przy tym swoją wiedzą i doświadczeniem życiowym. W uzasadnionych przypadkach może także powołać biegłego, np. gdy strony kwestionują oszacowanie ruchomości przez komornika. Komornik na każdej zajętej rzeczy umieszcza tzw. znak zajęcia, czyli po prostu nakleja/umieszcza w widocznym miejscu kartkę ze swoją pieczęcią.

Po zakończeniu zajęcia komornik przeważnie oddaje ruchomości pod dozór osoby, która nimi władała. Może również powierzyć dozór innej osobie. Kolejny etap egzekucji z ruchomości to jej sprzedaż.  Może ona nastąpić:

• w drodze licytacji publicznej,
• z wolnej ręki,
• w drodze sprzedaży komisowej.

Najczęściej ruchomości zostają sprzedane na licytacji. Komornik wskazuje jej miejsce i czas wydając obwieszczenie. Cena wywołania to: 3/4 wartości oszacowania na I licytacji i 1/2 wartości oszacowania na II licytacji.